Voicetracks

Als “die hard” en “pur sang” radiomaker, in het verleden professioneel, in het heden nog steeds mijn hobby, viel mijn oog op een artikel mbt “voice tracks“.

Bent u niet “into radio” of U hoort het in Keulen donderen, even deze verduidelijking.
Een voice track is een vooropgenomen stukje presentatie die live word ingemixed in een lopende radio uitzending.
Dit instarten gebeurd in het heden door de broadcast software, of handmatig.
Een voice track kan een ruime interpretatie hebben, het kan een aankondiging zijn, alhoewel het tegenwoordig meer en meer word toegepast in vooraf opgenomen interviews.

Voice tracks zijn het nieuwe radiomaken … Nu ja, denken velen.
De luisteraar toespreken lijkt van de oude stempel.

Hoe vaak gebeurd het bij tal van zenders (ook Q, Nostalgie ea) dat een tussenin opgenomen interview op antenne gaat ?
Waarom kan dat interview niet simpelweg live ?
Dat maakt bij mij nog steeds het verschil uit tussen echt radio maken en iets prepareren tot radio.

Velen hebben dan nog een live videostream waar een luisteraar (kijker) kan zien hoe een programmamaker (?) tijdens een interview plotsklaps de studio verlaat en een plaat er netjes op volgt.

Voice tracks bestaan al decennia, ooit als uitzondering, in het heden als regel.

Jammerlijke evolutie.

First 45

Heeft u zich reeds eens afgevraagd wie of wat de eerste vinyl 45-toeren plaat (7 inch) uitbracht en wanneer ?

Op het internet kan men heel wat info vinden omtrent het bedrijf en datum, doch vrijwel niets over de eerste artiest die zich de “pièce unique” kan noemen.

Ik heb het even voor jou opgezocht en je vind hierna alles netjes op een rij.

• Release datum : 31 Maart 1949
• Artiest & nummer : Eddy Arnold – Texarkana Baby
• Platenmaatschappij : RCA Victor
• Tijdsduur : 2’41”

In de jaren 70 was het vaak speciaal dat men een 45-toeren plaat kon aankopen in een gekleurde versie of met een afbeelding op het vinyl. Doch dat blijkt niet echt zo speciaal te zijn, als men ontdekt dat de eerste lichting vinyl platen “elk hun eigen kleur” hadden waaruit men het “genre” kon afleiden.

• Country & Western = Groen
• Popular = Zwart
• Classical = Rood
• Popular Classical = Midnight blue
• Children’s = Geel
• Blues and Rhythm = Cerise
• International = Hemelsblauw

Als toemaatje vindt u hieronder een afbeelding van de allereerste 45-toeren plaat.

Radio Bingo Roeselare

Radio is een talent die men heeft of niet, het is een virus die niet in te tomen is.
Ik begon mijn eerste project (ziekenomroep) in 1978 en ben tot heden nog steeds “into radio” … vroeger als professional, in het heden als hobby.

Een radio loslaten is een ganse familie in de kou zetten én dat begrijpt Gatz niet.

Ik kan als radioman niet snappen dat projecten die meer dan 30 jaar bestaan opeens niet meer van de tijd zijn.
Als een project 30+ jaar bestaat betekend dit dat men de evolutie doormaakte doorheen de tijd … én dat is het bewijs van het recht op een verder bestaan in radioland.

Radio Bingo dient zijn uitzendingen te staken per 1 Januari 2018 via FM, maar zal zijn uitzendingen verder verzorgen via het internet.

• website Radio Bingo Roeselare 

De Radiocentrale

De Radiocentrale werd te Roeselare opgericht dd 1934. Zij vierden hun 40-jarig bestaan in 1974.
Toen mijn moeder nog een jonge vrouw (geboren 1927) was bestond er in Roeselare een kabelradio die te horen was in zowat alle huizen.
De naam was “De Radiocentrale“.
Elk huis had een bakje met 4 kanalen waarbij stand 4 het kanaal was van De Radiocentrale.
Mijn moeder vertelde wel vaker over haar zondagavonden die zij doorbracht in hun studio gelegen aan de huidige Botermarkt (cfr tussen huidig politiekantoor en stadhuis).
Op zondagavond was er een verzoekjes programma en de radiomaker van dienst diende zijn programma te doen.
Bij het voorlezen van een verzoekje diende hijzelf snel de volgende plaat klaar te zetten want er was maar 1 draaitafel aanwezig + 1 micro.
In de jaren 60 werd de studio verhuisd naar de winkel De Radiocentrale in de Manestraat (cfr : de zaak Ballière van oprichter Oscar Ballière ), waar het werd ondergebracht in een kamer achter de toonbank van de winkel.
Jammer genoeg was in de tijd van De Radiocentrale nog geen sprake van populaire vormen van “Kodaks”, en noch minder vind men informatie erover terug op het internet, uitgezonderd de info op onderstaande link afkomstig van de Erfgoedbank Midwest.
Het lijkt een deel vergane glorie waar geen bewijzen van zijn achtergelaten.
Zou iemand in zijn archief nog een foto hebben van de studio waar de programma’s werden gemaakt ? (Update 2021 01 11 : toevoeging foto studio met medewerker Jackie Vanderheeren – datum onbekend). 

De Radiocentrale – Erfgoedbank Midwest

Pa Zijn Top10

Via dit blog heb ik nog niet echt veel geschreven over wijlen mijn Pa, mijn vader.

Daar ik elke week “trouw” deelneem aan het invullen van een Top10 via de website van Nipper.be kom ik vaak tot vaststellingen die betrekking hebben op muziek waarbij men denkt … “Oo die plaat werd toen voor het eerst uitgebracht” of “Kijk nu, ik was toen pas 9 en reeds gek op die plaat” etc etc …

Deze week kiest Nipper.be de 10 favoriete platen uit de periode 1930-39. Lang van voor mijn tijd dus, doch ik ben muziek met de paplepel ingegoten dus weinig zaken zijn me echt vreemd. Doch deze week keek ik toch even op waarbij ik een projectie kreeg van wat mijn Pa weleens ten hore bracht.

Gek eigenlijk want … Hij was geboren in 1930, was volgens ons allemaal volstrekt niet muzikaal, afgezien dat hij bijzonder op zijn vingers kon fluiten. Doch bij het nakijken en aanklikken van deze lijst dien ik vast te stellen dat mijn Pa “wel” muzikaal was. Nummers uit zijn geboortejaar tot hij net geen tiener was. Dus hadden ze bij hem thuis of een vroege goede versie van een radio, of had hij dus wel een goed muzikaal gehoor.

Zo zie je maar, elke dag kan men iets anders én nieuw ontdekken.

Hieronder vind je de Top10 van favorieten van wijlen mijn Pa, inclusief het jaartal

• Bob Scholte – Ik heb een huis met een tuintje gehuurd (1938)
• Judy Garland – Over the rainbow (1939)
• Liane Haid – Adieu, mein kleiner Gardeoffizier (1930)
• Rina Ketty – J’attendrai (1938)
• Willy Derby – Heidewitzka (1937)
• Tino Rossi – Marinella (1936)
• Charles Trenet – Boum ! (1938)
• Ray Ventura – Tout va très bien madame la marquise (1936) 
• Will Glahé & His Orchestra – Beer barrel Polka (1938) (accordeon versie)
• Nat Gonella – Oh Mona (1931) (Heruitgebracht in 1975) 

Herinneringenlijst van weleer, die zo blijkt muziek te zijn van “voor zijn tijd”.

• Kees Pruis – Twee ogen zo blauw (1929)
• Richard Tauber – Ich küsse ihre Hand, Madame (1929)
• Emilio DeGogorza – O sole mio (1908)
• Félix Mayol – Viens poupoule (1902)
• John McCormack – It’s a long way to Tipperary (1915) 

Klassiekers die hierbij niet mogen ontbreken.

• Eddy Christiani – Maria Van Bahia (1948)
• Eddy Christiani – O mijn Sarie, mijn Sarie Marijs (1950)
• Bobbejaan Schoepen – Koetje Boe (1948) 
• Doris Day – Que sera sera (1956) 

Zijn All Time Favorites.

• Elvis Presley – Thats Alright Mama (1954) 
• Elvis Presley – Memories (1968)

Nipper.be is een aanrader voor iedereen die van ver of dichtbij iets te maken heeft met muziek. Of je nu zelf muzikant bent, in de media actief bent, of als je simpelweg een muziekfanaat bent.

Peters van deze website zijn ondermeer : Jo met de Banjo, Michel Follet en Gust De Coster. De website word beheert door Jempi Vanhorenbeek.

Nipper.be – “Een ode aan alle leuke muziek uit de 20ste eeuw”

Decades of Music

80s and 90s … It are the days, most of Us call it “Retro”

The generations these days are living in a looooong flow of music from decades ago
The 60s are almost “60 years” ago … but still played … equal to the 70s

I compair this very often with the time I was a kid … I’m born in 1960
Imagine that during the 70s when I was a teenager that they were playing music from the time my late parents were “young”
Than I was listening to music from the 30s and 40s
Remember the old days of Al Jolson, Nat King Cole, … the first tracks ever made by Frank Sinatra and Peggy Lee
Mario Lanza, Vera Lynn, Perry Como, Marlene Dietrich … and one of the most famous projects “Spike Jones” ever used very often into jingles and IDs at radiostations

As teenager the most nearest decade that I played songs of were the 60s … or music from about 10 to 15 Years ago
These days they even like music from 40, 50 and 60 years ago

Nice to know is … For the 80th birthday of my Mom I ever found a CD with songs from her years as teenager … the 40s
I bought the CD and gave it to her as present … To several songs she was crying for reason that it was almost 60 years ago that she ever heard those songs
Imagine that at that time not everyone had a radio at home … sometimes one family had a radio and the neighbourhood visited that family on Sunday to listen together to “a radio” (most of the time live music made in real time at the broadcast studio)

These days We have all Our music into Our phone or tablet … portable, wherever We go … + We can listen to radio and internetradio at all places at this planet

Welcome to the 21rst Century ! 

The 5 Percent

Het is vandaag een bijzondere dag voor alle Amerikaanse burgers. Wie zal straks de zogenaamde Free World gaan “dirigeren” ? De geschiedenis zal het uitwijzen.

Met deze bijdrage op mijn blog wens ik nog even een thema aan te snijden die gerelateerd is aan het thuisland van de grootste internet bedrijven ter wereld.

Eén daarvan is YouTube …

Vandaag viel mij een update op via het Facebook profiel van een artiest. De titel luid “Music is just 4,3% of YouTube traffic“.

Daar zullen heel wat ogen door opengetrokken worden. Wie dacht dat YouTube “the place to be” leek voor de vele muziekfanatici, downloaders van muziekclips etc … die lijkt het verkeerd voor te hebben.

Vraag is of die 4,3% echt wel zo slecht is ? Of is YouTube één van de slimme wereldspelers die aanschurkt bij de muziek industrie, maar in feite lekker hun ding doen en het grote profijt “ten nadele van de artiest” binnenrijft. Fraai is het niet, net zomin als hun deals met artiesten en uitgeverijen die de modale gebruikers moeten afschrikken om vooral niet de fout in te gaan en zich op het juiste spoor dienen te houden.

Interessante quote uit het artikel : “YouTube are 40% of consumption of music and 4% of the revenue” … Evenzo is er de zo beheerde “Content ID” … Met alle respect, als ik, jij of een ander ook maar 1 origineel sample maakt en deze toevoegt aan hun logaritme, dan ben ik behoorlijk zeker dat we samen héél veel muziek kunnen claimen, alhoewel iemand als claimer er geen enkel recht op heeft.

Als platenmaatschappijen het hebben over “4% revenue”, dan lees ik : “96% revenue ten gunste van YouTube” … De YouTube “infringement policy” dat zij hanteren als heilig makend voor de music industry, werkt “enkel” ten voordele van YouTube en niet tvv de artiest.

De rijken worden dus nog steeds (vaak al slapend) rijker !

• artikel : Music is just 4,3% of YouTube traffic 

Make Love

Heb jij ook vaak dat onhebbelijk gevoel van “waar gaan we naartoe” ?

De wereld staat meer op zijn kop dan ooit tevoren. Er is meer onmin dan ooit tevoren. Onze “vredige” maatschappij, met alle voor en nadelen die een democratie heeft, is aan het ontsporen op zo’n wijze dat we dringend terug een “goede dag” dienen te gaan wensen als we iemand tegenkomen op straat.

Ik ben groot gebracht met verhalen hoe slecht het wel ging in de tijdsperiode waar mijn ouders nog tieners waren en mijn grootouders hardwerkende mensen waren. Ik ben opgegroeid in een tijd waar er schijnbaar overal wel ergens een oorlog werd uitgevochten, doch dat bleek toen allemaal te gebeuren in een land ver van ons vandaan. In ons Europa waren wij een beschaafd volk die oorlog hadden afgezweerd, want het was de generaties van toen reeds 2 keer overkomen en ze hadden beslist “nooit meer oorlog”.

Het is al langer dan vandaag, zelfs al diverse jaren dat ik mezelf erop betrap te denken aan honderdduizenden mensen die in de “Flower Power” periode zich manifesteerden tegen oorlog. Voor het eerst werd een bloem een symbool als teken van vrede tegenover het vuurwapen van de ander. Sommige van die manifestaties werden door politiemachten tot in de kiem gesmoord, want de bloemetjes mensen waren diegenen die opeens hun mond roerden … hun mening naar buiten brachten … sommigen in een extremere mate tegen het bestuursbestel … en ja er waren er ook die hiervoor enige hulp van drugs nodig hadden om zich ja dan neen tijdens hun roes te kunnen uiten.

Maar ach … “elk voordeel hebt zijn nadeel” zeggen ze dan.

Eén van de hoogtepunten uit die tijd werd “Woodstock”. Allemaal gelijkgezinde mensen die via muziek hun visie van liefde en de samenleving vorm wensten te geven. De jongeren van de huidige tijden kunnen zich niet voorstellen dat een concert meer dan 400.000 mensen op de been brengt. Allen met één doel, genieten van elkaar en genieten van muziek. “Peace and music” was niet enkel het motto van het gebeuren, het werd door vele illegale zeezenders als doel gebruikt om toegang te krijgen tot de toenmalige zoekende generatie. Peace, Love and Good Music.

Toen Tomorrowland uitgroeide tot een mega groot festival en ik de vele decors van de omkadering zag, dacht ik een flashback te hebben. Meer nog, een deel publiek kon zo uit een parallel verleden vandaan gekomen zijn … want zij hadden ook “bloemetjes” in het haar, gekleed met jurkjes, bloesjes, shirts etc die zo uit de kast leken te komen van hun grootouders. Woodstock “The Next Generation” ! Had u ook dat gevoel ?

Men zegt steeds dat de geschiedenis zich herhaalt … men zou het moeten gaan geloven. Wellicht is het een goed idee dat de organisatie van Tomorrowland zich aansluit aan die herhaling van de geschiedenis en hun event luid en duidelijk en met de grote trom organiseren als het festival van “Peace, Love and Good Music”. Het kan vele neuzen van de huidige zoekende en vaak onzekere generaties terug in dezelfde richting plaatsen. Ik zie er vele gezinnen op afkomen, ja inderdaad, zoon enof dochter samen met de Papa en Mama die zich voor even, voor één dag onttrekken aan de zorgen van alledag. Geen TV, geen radio, neen zelfs geen berichtgeving die ene dag … enkel samenzijn en genieten van het vredig moment met enige stomende muziek op de achtergrond.

Als straks de lente in het land is en de eerste bloemen jouw tuin sieren, pluk een bloemetje, stop het in uw haar en schreeuw luidkeels : “Make Love, Not War !”

Eddy Wally Deed Alsof

België ! t Is van uw eigen volk dat je het moet hebben.

Gaat het slecht, nekken ze jou helemaal.

Eduard Van De Walle was een marktkramer die het volk rond zijn kraam, ook op de Roeselaarse marktdag, wist te krijgen én verkocht. Een commerçant, van gewone komaf, die zich opwerkte tot één van onze populairste schlagerzangers. Inderdaad, je was er voor of tegen, doch de essentie was dat iedereen hem kende.

Dat hij Eddy Wally was, verkleed in één van zijn vele Las Vegas kostuums, kan niemand hem kwalijk nemen. Meer zelfs hoe langer hij bezig was, hoe vaker hij op podia werd geprogrammeerd als hoofdact van de avond. Hij werd in talrijke TV programma’s steeds opgevoerd als caracter, als typeke …. want ermee lachen zouden ze doen. Punt was, dat den Eddy hierdoor wel weer in beeld was geweest.

Hij kwam uit de generatie van Bobbejaan Schoepen, en het was die tijd normaal dat een eigen feestzaal openen een must was (feestzaal te Ertvelde), het was een bewijs dat men kon rekenen op een vaste schare aan fans.

Maar hij was ook diegene die niet verlegen was om een anekdote te vertellen die het vaak relatief bestaan als artiest weergaf. Als jonge gasten deden wij als rookies in radioland ooit een interview met hem. Na het interview vertelde hij bij het nuttigen van een koffie deze anekdote …

Hij deed een optreden in Moskou. De vedette die net voor hem optrad was Elton John, wat hij op TV dan uitsprak als Elton Jones. In de 70s was Elton John, in tegenstelling tot Europa, niet echt zo bekend in Rusland en deze nu internationale grootheid gooide rozen het publiek in om de nodige aandacht te krijgen. Eddy Wally trad op net na hem en vertelde : Het publiek gooide diezelfde rozen netjes terug toen hij zijn optreden startte. Hij zag dit als een blijk van appreciatie en was het publiek dankbaar.

Daarna vertelde hij nog een anekdote die men niet meteen zou verwachten uit de mond van Eddy Wally 

Als ik optreed in mijn feestzaal zit die stampvol met fans, maar er zijn steeds wel jongeren die blijk geven dat ze het niet leuk vinden, wensen op te vallen, en dan kan het gooien van een tomaat weleens mijn richting uitkomen. Hij lachte hiermee hartelijk tijdens ons gesprek. Hij vertelde : dat is geen probleem, die jonge gasten zijn goeie klanten, want het zijn net zij die het meest drinken.

Ik ben nooit geen fan geweest van zijn muziekgenre, maar had steeds respect voor wat hij deed, én voor hoe hij het gedaan kreeg als artiest én commerçant.

• artikel : Nieuwsblad 2014, Februari 27

iTunes Download Now

Frustratie bij velen, vooral artiesten en niet in het minst van eigen bodem 

Sinds internet een vast gegeven werd in menig huisgezin zijn er vast nog nooit zoveel liedjes ten hore geweest in de huiskamer. Eenvoudig én gemakkelijk, zo gedownload én nog vaker gedeeld … en stukken goedkoper dan dat men het aankoopt in een CD winkel. 

Wees eerlijk voor 0,99 Eurocent per nummer kan men niet sukkelen en na download maakt het meteen deel uit van jouw ultieme digitale muziek bibliotheek. Niemand die zich echt vragen stelt in het product die men ontvangt. 

Een iTunes download heeft een gemiddelde 256 kbps kwaliteit, is voor de modale gebruiker gelijk aan CD kwaliteit, maar is het verre van niet. 320 kbps is nog steeds aan te bevelen, en voor de real freaks is .wav, .aiff en .flac het ultieme format. 

Ik vraag me eerlijk gezegd af wat de artiest financieel overhoud aan 0,99 Eurocent. Als men weet dat een gemiddelde CD een 12 tot 15-tal nummers bevat is de waarde van de iTunes full CD om en nabij de 12 Euro. Inderdaad een gegeven die het mogelijk maakt dat eenieder toegang heeft tot hun favoriete muziek. 

Ik lees vaak op, hetzij Facebook posts, blogs of andere, dat de Belgische artiesten steen en been klagen omtrent de steeds teruglopende verkoop van hun muziek … CD winkels in de buurt gaan over de kop, en door de matige tot mindere verkoop komt men niet meer in de hitparades terecht. Nochtans zijn er meerdere radiostations die in deze tijden 2 soorten hitparades uitzenden. Een nationale of eigen samengestelde Top40 én een iTunes Top40. iTunes heeft het dus al ver gebracht om ook via dat media kanaal de huiskamer binnen te komen. 

Spreiding van verkoop kan leiden tot een mindere verkoop ! In CD land is dit evenzo, alhoewel velen dat gegeven niet wensen, kunnen of willen zien en aanvaarden. Aangezien een iTunes download stukken goedkoper is dan de aankoop van een full CD is het logisch dat men met een beetje geluk de iTunes Top40 induikt, maar niet, tot zelfs geen kans maakt om überhaupt voor te komen in een nationale hitparade. 

Er wringt dus een schoentje, en als men zo’n paar schoenen aan de voeten heeft is het zaak van asap een ander paar schoenen aan te kopen. Ik heb enkel de indruk dat vele artiesten blijven rondhossen met dat paar oude schoenen en alles op zijn beloop laten. 

Het word dringend tijd dat vele artiesten terug tijd en ruimte gaan vrijmaken om contact te vernieuwen en te behouden met hun basis, hun fans, hun kopers. Hoeveel artiesten hebben in de zaal waar men optreed nog een kraampje / stand waar de fans de allernieuwste full CD kunnen aankopen ? De VIP lounge is the place to be, lekker onder ons. Ga terug tussen het volk, en prijs jouw producten aan, breng ze aan de man of vrouw … Het zal beide partijen verheugen en wedden dat anderen hun exemplaar aanschaffen in een lokale CD winkel !?

Verkoop én verkopen zijn een apart wereldje gebouwd op een basis van vertrouwen !

Doch er is één grote en belangrijke “maar” …

Waarom zou iemand een full CD aankopen in de lokale CD winkel aan een gemiddelde prijs van 17,52 Euro als men het bij iTunes van thuis uit kan aanschaffen voor gemiddeld 12 Euro ? In een slecht economische tijd kiezen vele klanten voor het goedkoopste alternatief. Het lijkt me zelfs logisch dat de nationale CD verkoop blijft dalen tot een ongeziene diepte. 

Toen iTunes zijn service opstartte leek én lijkt het voor vele artiesten evident hun fans door te sturen naar de iTunes store. Maar is dat de beste deal ? Het lijkt me niet … Men mag dan ook niet ontgoocheld zijn dat de verkoop van de echte CD achteruit gaat en men dan gaat klagen dat er weer een winkel failliet gaat. Het lijkt me dat het moederbedrijf Apple inmiddels rijk genoeg geworden is in slechts één decennium tijd !

Go back to the basics en prijs uw product aan zoals het hoort en dan nog liefst aan een prijs concurrentieel aan die van iTunes. 

Onlangs kocht ik bij een bevriend USA artiest een full CD. Gekocht rechtstreeks op haar website. Aanklikken, add to cart en betaald met PayPal. De full CD, gesigneerd, kost me 12,99 US Dollar (of omgerekend 8,77 Euro !). Een behoorlijk verschil met de officieel gemiddelde prijs in ons Belgisch landje. 

• Het kost me evenveel als een aankoop via iTunes + ik beschik over een gesigneerd én aan huis geleverd exemplaar
• De opbrengst van de verkoop komt integraal én rechtstreeks bij de artiest terecht. 

Als je in de komende tijd een koffie met pannenkoek gaat eten, spring dan ook eens binnen bij de lokale CD winkel en doe jouw aankopen daar. 

 

• FOD Gemiddelde prijzen van producten en diensten