Het “Verhaal Van Vlaanderen” kreeg bij aanvang heel wat kritiek te verwerken.
Dat Tom Waes als TV-gezicht de historiek presenteerde bracht de nodige wrevel teweeg.
Wie de serie echter volgde kwam tot enig inzicht omtrent de vaak zware tijden die het huidig Vlaanderen als onderdeel van België doorheen de tijd diende te ondergaan.
Het was namelijk een regio op de wereld waarop nogal wat indringers aanspraak wilden maken, of het wensten in te lijven bij hun Rijk.
Op de keper beschouwd is dat wellicht een belangrijk onderdeel van hoe die Vlaming ageert op situaties van buitenaf.
Het terug plooien op zichzelf is hier niet vreemd aan, maar evenzo hebben ze veerkracht ontwikkeld die heel diep in het DNA aanwezig is.
Vlaanderen dient echter gezien te worden als 2 entiteiten, 1 uit het verre verleden en 1 zoals we het in het heden kennen.
In Limburg heeft men het in het heden nog steeds over “de Vlaenders”.
Hiermee bedoelen ze bewust West- en Oostvlaanderen als geheel. Uit welk deel je ook komt, je bent voor hen “uit de Vlaenders”.
Dat verleden en omvang van het Graafschap Vlaanderen dd circa 1350 is dus nog steeds actueel bij sommige inwoners.
Het gesproken dialect in deze beide provincies is dan ook heel gelijkend aan elkaar.
Dat Westvlaanderen hierin zowat een baken is binnen de diversiteit van dialecten is voor buitenstaanders vaak moeilijk te plaatsen.
Zet een groep samen waar slechts 2 Westvlamingen in vertoeven, dan zullen zij zich aanpassen, doch eens onderling aan de praat word als een automatisme het eigen dialect gebruikt.
Feitelijk niet zo vreemd als men de geschiedenis van deze provincie bekijkt.
Het Westvlaams dialect die zich ontwikkelde doorheen de eeuwen strekte zich uit tot ver buiten de huidige landsgrenzen.
De geschiedenis heeft hierin evident zijn aandeel vanuit het Graafschap Vlaanderen.
Het huidig Zeeuws Vlaanderen maakte er deel van uit en bij een bezoek aan dat stukje Nederland zal het U reeds opgevallen zijn dat hun dialect geenszins Nederlands klinkt.
Als Westvlaming kan je met het eigen dialect zonder schroom een winkelzaak binnenstappen en een bestelling plaatsen.
Een Zeeuw heeft ook zijn bijzondere eigenheid en wordt er bij voorkeur niet aan herinnert dat zij deel uitmaken van de Nederlandse provincie Zeeland.
Een idem verhaal begint bij een huidige generatie ook de kop op te steken in Frans-Vlaanderen, de regio in Noord Frankrijk.
Ooit deel van het Graafschap Vlaanderen gebruikt men in het heden nog steeds de authentieke Vlaamse Leeuw in hun regiovlag, op het uniform van politie ea.
Inwoners van deze Noordfranse regio hebben het dan ook steevast over La Flandre.
Hun dialect is wat men kan begrijpen als oud Westvlaams in combinatie met de Franse taal.
Op 16 December 2021 besliste de “Région Académique Hauts-De-France” dat het Westvlaams ingeschreven werd op de lijst van te onderwijzen regionale talen binnen het nationaal onderwijs.
Hieromtrent is op Facebook een bijzondere groep terug te vinden.
De FB groep “Vlaemsche Taele in Bellestreeke” is in Frans-Vlaanderen een stuwende kracht om plaats- en straatnamen 2-talig te maken.
Wie dit initiatief volgt en de Franse taal niet onder de knie heeft dient niet af te haken. Alle teksten zijn 2-talig, in het oud Westvlaams en in het Frans.
Er zijn bij landgenoten vaak tal van vooroordelen over “dat brabbel taeltje” waar men het zo moeilijk mee heeft.
Wat het “Verhaal Van Vlaanderen” via de TV serie ons duidelijk maakte is dat ons land en in het bijzonder Vlaanderen in zijn geheel elk hun identiteiten hebben en door de eeuwen heen ook behielden.
Als lezer van deze blog bijdrage was de inhoud dus geen streven om het Westvlaams op te hemelen of een trapje hoger te plaatsen.
Het maakt ons enkel duidelijk dat we elk fier mogen zijn op onze eigenheid en elke regio erin vervat hun troeven hebben, zowel in taal als in gebruiken.
FB groep Vlaemsche Taele in Bellestreeke
44thwaves 