Post Corona

Echt ?
Of denk je “Wat komt er op ons af in de toekomst ?”

Heel wat mensen hebben vragen bij hoe de wereld in het heden zijn gang lijkt te gaan.
We hebben allen de perceptie dat niet echt iemand rechtstaat die zich opwerpt als diegene die zal zorgen voor oplossingen.

De volgers van mijn bijdragen via dit blog hebben reeds vastgesteld dat we als mensheid enkel vooruit kunnen als we ons verleden weten te begrijpen.
Hierna nog even een korte samenvatting mocht u een bijdrage gemist hebben.

Spaanse Griep : 1918 – 1920 (pandemie)
Deed zich voor na WW I en heeft heel wat gelijklopende elementen met wat ons de voorbije 2,5 jaar overkwam.
Mondmaskers, afzondering, hoge graad van slachtoffers.
Na de pandemie beleefde men echter The Roaring Twenties, een tijd van nieuwe ontwikkelingen in zowel kledij, als muziek, als in de samenleving.
Het grootse feestverhaal werd echter de kop ingedrukt bij aanvang van de jaren 30. Het werd een tijd van economische crisis, de opkomst van wat we nu extreem rechts noemen en die uitmondde in ruig fascisme.
Een nieuwe oorlog (WW II) was het gevolg waar miljoenen slachtoffers het leven lieten omwille dat 1 heerser zijn ideaal wou bereiken.
Na deze grote strijd werden vanaf 1947 initiatieven genomen zodat een wereldoorlog zich nooit meer zou kunnen voordoen. Vrede en een nieuwe kijk op economie gaven toekomst.

Hong Kong Griep : 1967 – 1968 (pandemie)
Wat eerst een vogelgriep bleek te zijn muteerde zich tot een influenza die zich ontwikkelde tot een subtype, die we in het heden begrijpen als een Covid variant.
Deze pandemie deed zich voor in een tijd waar er wel ergens op de wereld zich een oorlog voordeed.
De meest bekende oorlog is die van Vietnam, maar ook het Afrikaanse continent kende zijn slagvelden (Soedan, Congo, Angola, ea).
Nochtans was deze periode ook bekend als The Roaring Sixties.
Jongeren maakten zich vrij van het juk op hun schouders en de uiting hiervan viel op in zowel kledij, als gedrag, als muziek.
No more war werd een “hernieuwde” slogan die het leven terug diende te normaliseren.
Doch ook deze opwelling werd de kop ingedrukt door een negatieve economische spiraal met als gevolg in de jaren 70 ondermeer 2 oliecrisissen, autoloze zondagen, en is eveneens de tijdsperiode waar per 1971 de BTW werd ingevoerd.
De reactie van wijlen mijn Vader was hierop “Betere Tijden Weg”.
Er was de geboorte van een nieuwe politieke gedachte “Anders Gaan Leven”, of kortweg Agalev.
Deze nieuwe wind zou verandering brengen.
Gebruik van hout in speelgoed werd geweerd om de bossen te sparen, glazen flessen dienden vanaf dan vervangen te worden door plastiek.
Voordeel op drankverpakkingen was, dat er op plastiek geen statiegeld meer diende betaald te worden, nog beter zelfs, men kon alles na gebruik gewoon weggooien.
U leest het goed, de start van de wegwerp maatschappij !

Corona Covid-19 : 2020 – medio 2022 (pandemie)
Het ligt voor ons nog allemaal héél vers in het geheugen.
Zowat 2,5 jaar van voor velen complete sociale isolatie. Een isolatie die zijn sporen in het heden nalaat en het me vaak lijkt dat iedereen letterlijk terug geplooid is in hun eigen cocoon.
Vrijwel alle genomen maatregelen in die 2,5 jaar lijken wel “geplukt” uit de voorzorgsmaatregelen die men opstelde nav de Spaanse Griep.
Sommige politiekers noemden dit het nieuwe normaal ! Maar zo nieuw blijkt dat allemaal niet te zijn als men zijn verleden kent.
Eens de pandemie als niet voorbij maar niet meer zo gevaarlijk breed werd uitgesmeerd in de nationale media kreeg de bevolking terug goede moed.
Merendeel van de burgers waren blijkbaar wel hun geschiedenis deels vergeten.
Wat bleek ? Dat een onverlaat het nodig vond om zijn oorlog te gaan voeren tegen 1 van zijn buurlanden die in concept verdraaid zeer goed gelijkt aan de start van WW II.
Wat voor de 21ste eeuw The Roaring Twenties diende te worden mondde uit in inderdaad zéér woelige tijden.
De geschiedenis herhaalde zich zo waar !
De relatief sterkere Euro daalt tegenover de Amerikaanse Dollar, de Britse Pond gaat onderuit, energieprijzen rijzen de pan uit en heel veel burgers leven na die lange sociale isolatie in een onderdrukte angst.
Men kan die burgers geen ongelijk geven als men de toekomst op middenlange termijn bekijkt.

Wees eerlijk ! Ziet u enig verschil tussen bovenstaande 3 periodes ?
Van veel vreugde kunnen en mogen we niet spreken lijkt het me.
De gevolgen van een pandemie volgen elkaar doorheen de tijd enkel sneller op.

De Belgische Staat springt voor een deel bij om de nood te minderen, maar voordelen geven kost geld en dat moet de Staat terug verdienen, hoe dan ook.
De politieke partij die in de 70s pleitte pro plastiek is nu net diegene die statiegeld wilt heffen op plastiek.
Bomen, wat zeg ik, bossen dienen in ijltempo aangeplant te worden om natuurbeheer terug op orde te brengen.
Waar men vroeger beboet werd voor graszoden aan de voordeur krijgt men nu stimulansen om geveltuintjes aan te leggen.
Alles zal groen worden om zo de verharding tegen te gaan.
Als het zo verder gaat rijden we straks terug over de kasseien net zoals onze overgrootouders.

Het lijkt me een mooi moment om deze bijdrage te eindigen. De cirkel is rond.
Wie zijn heden wenst te begrijpen dient zijn verleden te kennen en te begrijpen.

Corona Klimaat

Elk normaal mens kan het minder en minder tot niet meer vatten.
Welke leeftijd men ook heeft, de kudde word verder gedreven naar bestemming onbekend.
Een puinhoop maken ze ervan.

Elk zinnig modaal mens snapt niet waarom op de klimaat-top (GOP 26) de grote heren schouder aan schouder hun meetings hebben, zelfs netjes handjes schudden, er blijkbaar geen sporen op hun spreekgestoelten ontsmet dienen te worden … om nog maar te zwijgen van onze binnenlandse politieke heren en dames. Ook zij vertoeven meer dan vaak schouder en schouder, én met de glimlach op het gezicht geven zij elkaar handjes.

Blijkbaar zijn ze de korte video van Van Ranst die 1,5 week geleden viraal ging al vergeten toen hij “zogezegd” met de nodige afstand in een grote groep mensen aan het dansen was “zonder” mondmasker.

Het word waarschijnlijk terug een winter zonder normale griep, net zoals in 2020 … want toen waren er ook enkel cijfers over Covid, het leek toen ook alsof niemand een gewone griep doormaakte.
Een zielig schouwspel waar we deel van uitmaken, maar waar wij als burgers geen wederwoord in hebben.

Ja, het is verdomd jammer dat mensen sterven aan Covid-19, doch het grote aantal mensen die er mentaal onderuit gaan blijken uit de headlines te verdwijnen en worden netjes vervangen door de ons reeds gekende speechen uit de 1ste, 2de & 3de golf.

Vinger wijzen, schoon zwijgen in de klas … anders slaat de meester met zijn regel op onze vingers.
Dit laatste is mijn intense persoonlijke gevoel en perceptie op waar de media mee bezig is, ja dan neen op voordracht van wat zich politiek afspeelt.

Hiep Hiep Corona

We zijn vandaag 13 Maart 2021. Een datum als een ander zou men denken.
Was het niet dat precies 1 jaar geleden voor ons “wereldburgers” op die datum in 2020 alles compleet stilviel.
Het geven van een vriendelijke groet door de aanreiking van de hand … verbannen.
Iemand begroeten met 3 kussen als vriend(in) of familie … verbannen.
Troost aanbieden aan diegene waar je door het vuur zou voor gaan door hem/haar eens een welgemeende knuffel te geven … verbannen.

Een “verjaardag” om zo snel als mogelijk te vergeten, een verloren jaar voor iedereen.
Of men nu tewerkgesteld is in de zwaar getroffen sectoren van horeca en evenementen, of verplicht van thuis uit dient te werken.
Het anders gaan leven kreeg in één jaar tijd wel een bijzonder wrange smaak die voor velen het leven enorm wijzigde.
Ouders dienden te kiezen tussen hun eigen kinderen en hun eigen ouders. Samen even bijkomen kon niet.
Maatregelen werden opgesteld en zouden opgevolgd worden, zo niet hing een boete ons boven het hoofd als een zwaard van Damocles.

Men sprak in de media tot hemeltergend toe over het psychisch welzijn van eenieder.
Ontelbare “zogenaamde” specialisten passeerden ons TV scherm, allen met eenzelfde boodschap.
Geen boodschap van respect en liefde, maar een terechtwijziging over de wijze waarop wij leefden. Zo kwam het toch bij velen over.
Voor de vele specialisten was respect en liefde nu vervangen door het afstand nemen van elkaar.
De 1,5m maatschappij ! Afstand houden van allen die je lief zijn, met mondmasker zonder enige uitzondering.

Een kuchje tijdens het winkelen in een supermarkt werd opeens beoordeeld als een zware slag midden een mierennest.
Het volk om zich heen sloeg ei-zo-na op een lopen, bang, banger, bangst … voor die mogelijke parasiet.
Niemand die zich afvroeg of dat kuchje niet veroorzaakt werd door enige stress omwille van alles wat met ons gebeurde.
Geen mens die ons vroeg : “Lukt het ?”, “Is alles OK met je ?”
Velen dachten lopen en laten lopen en zichzelf uit de voeten maken, want men weet maar nooit.

De maatschappij is in de laatste decennia nog nooit zo liefdeloos en respectloos geweest als in het heden.
U bent niet de enige die noch van een vriend(in), beste familieleden, noch van trouwe gezellen een telefoon hebt dienen te missen.
Elk plooide op hun helft terug, zichzelf beschermend voor “die andere”.
Tel voor jezelf eens uit hoeveel van jouw vrienden de moeite genomen hebben jou trouw te blijven.
De uitkomst is onhutsend weinig, men behoorde blijkbaar niet meer binnen de kring van getrouwen.

Eén jaar later heeft men op regeringsniveau nu beslist om bepaalde maatregelen te versoepelen.
Een aantal sectoren kunnen heropstarten maar de wijsvinger blijft uitgestoken als men zijn best niet blijkt te doen, dan is beperking terug aan de orde.
In ons land hebben wij inderdaad het geluk om diverse (op)vangnetten te hebben tot sociale zekerheid en sociale uitkeringen.
Maar worden wij daar allemaal psychisch beter van ?
Mijn antwoord is neen ! Er zijn wonden geslagen die ons littekens geven en bij tal van medeburgers zal het vat dan pas echt goed overlopen.

In een vorig blog schreef ik dat de mens een ultiem kuddedier is, en wie niet volgt hoort er ook niet meer bij.
De kudde heeft het voorbije jaar reeds een lange weg afgelegd waar de vraag ons enkel nog rest of we op korte termijn onze normale weg kunnen vervolgen.
We kunnen enkel hopen op het beste, maar de geslagen wonden gaan zeer moeilijk helen zowel op emotioneel als op menselijk vlak.
Iemand die jou aan je lot heeft overgelaten zal niet meteen als je beste vriend(in) terug tot je toegelaten worden.
De mogelijkheid zit er in dat de afstand blijft en zelfs nog groter word dan die “1,5m maatschappij” van het voorbije jaar.

Als voormalig zelfstandige vraag ik mij terdege af wat erop ons af zal komen aan falingen van kleine(re) en grote bedrijven.
De supermarkten hebben waarschijnlijk nog nooit zo’n hoge omzetten gedraaid.
Bij het opstellen van de jaarlijkse balans voor elk bedrijf gaan lijken uit de kast vallen waar tot nu nog met geen woord werd over gerept.
In een korte bijdrage op TV werd gisteren gewag gemaakt dat de evenementen sector het laatste jaar “1 procent” omzet maakte van wat de sector normaal jaarlijks opbrengt.
Voor elk die vertrouwd is met zaken doen staat dit voor 99 procent verlies van inkomsten. Dit haal je niet op met één goede zomer, noch met dubbele uren werken om het verlies om te keren.

Het is in het voorbije jaar een lijfspreuk van mezelf geworden : “Corona heeft meer kapot gemaakt dan we ons wensen voor te stellen”.
We weten allemaal dat het ganse Corona verhaal aan ons knaagt maar velen “wensen” het zichzelf niet voor te stellen.
Neen, U bent niet de uitzondering die het uw koude kleren niet raakt. Wees eerlijk met jezelf en jouw omgeving !
Iedereen is slachtoffer op zijn manier en het zal tijd vragen om de maatschappij terug tot pure maatschappij te maken.
We have seen nothing yet !

Het Corona Vaatje

Het word voor de gewone burger langzamerhand ergerlijk om te zien wat om zich heen gebeurd.
Als Belgen zijn we niet diegene die meteen een revolte zouden opstarten, maar het roept vragen op.
Ikzelf ben single en ben inmiddels “contactloos” gedurende 1 jaar … niet op vlak van mijn bankkaart, maar op louter menselijk vlak.
Knuffelcontact ? Wie bied zich aan in deze O zo gevaarlijke tijden waar men kans loopt een boete aangesmeerd te krijgen en als een klein kind erop gewezen word om voor middernacht thuis te zijn.

Wie had dat ooit kunnen denken in onze ultra snelle digitale tijden waar afstand vaak een vingerknip van ons vandaan is.

Het mag duidelijk zijn dat meer en meer mensen hun Eurocenten beginnen te vallen en zich ook vragen stellen waarom de “specialisten” om en om op dezelfde dagen opduiken in diverse TV journaals, inclusief een bezoekje aan een talkshow en dit niet alleen doen in Vlaanderen, maar ook te zien zijn met een zelfs iets bijgestuurde uitleg via RTLtvi of RTBF.
In Vlaamse studio’s doen ze het wel zonder mondkapje, doch eens in Wallonië geven zij daar het goede voorbeeld en dragen zowaar een mondkapje “in” de studio.

In de grondwet staat dat elke Belg gelijk is voor de Wet.
Nou nou, sinds Covid-19 niet meer, laat dat duidelijk zijn.
Onze rechten lijken me duidelijk vervangen te zijn door enkel plichten en maakt van de massa een gepeupel van ja-knikkers.

Met respect voor iemand die zwaar ziek word of werd, of aan diegene die in de zorgsector zware werkuren doormaken …
Doch er is om de x-tijd doorheen onze beschaving een pandemie die zich ergens aanmeld en eveneens doden maakt.
Het geheel word een ranzige vertoning die gesterkt word door een stakeholders meeting die plaatsvond dd 2019 01 22, maar die tot heden de media “wel” bereikte, maar waar ze geen enkele aandacht wensen aan te besteden.
Doen ze dit wel, dan zal de burger zich terdege afvragen naar het waarom van de vele uitleg, de vaak onwaarschijnlijke regelgevingen en waarom onze rechten enkel nog bestaan uit plichten.

Maar mondje dicht, je weet wel … “slapende honden wakker maken …” dat hoort niet hé.
Jammer, maar helaas.

Big Brother 2k21

Big Brother 2k21 is back !
De reality check die het virtuele reëel zal maken
Grijze muis of haantje de voorste ?
You ain’t seen nothing yet !

Het lijkt erop alsof Corona het land uit is en Big Brother de plaats ingenomen heeft.
Big Brother maakt, waakt en beslist over de opgemaakte regels, wederwoord is mogelijk maar niet aangewezen.
Big Brother is consequent.
Maar hoe consequent is de kandidaat in zijn huis ?
Is Big Brother consequent ?
Big Brother maakt, bewaakt en beslist de regels of keert ze om ten behoeve van strijd of tegenstrijd van en door de kandidaten.

Hoe rustig of hoe zwaar het word in het huis beslist enkel Big Brother.
Rijkelijk leven of dagenlang overleven op rantsoen ?
Prikkels worden irritant.
Liefde word jaloezie.
Leuk doen word ergernis.
Privacy word gemeen goed.

Het feit dat het virtuele leven van de kandidaten impact zal hebben en dit tot realiteit zal maken zal hen als kandidaat treffen.
Private levenssfeer van de kandidaten word 24/7 onderdeel van jou als kijker.
Jij als kijker beslist hoe privé privacy is.
Big Brother heeft echter ten allen tijde de touwtjes van de poppenkast in handen.

De Club Med van de reality shows is terug !

Verken en maak deel uit via de Big Brother 2021 website.

Mijn Nieuwjaarsbriefje

Lieve Peter en Meter, lieve Papa en Mama, lieve neven en nichten, lieve vrienden van het eerste uur en uit het heden

Het voorbije jaar 2020 gaf ons meer dan bedoeld haar
Het jaar was zo bizar dat we ons allen voelden als een ware nar
Vele geliefden haakten af en onze vreugde ging bergaf
Eenzaamheid werd ons deel en voor sommigen vaak één geheel
Wat ons rest is hoop, hoop op beter, hoop op samenzijn, hoop op liefde voor onze naasten, hoop

Ik wens U allen, uw familie en allen die u lief zijn een nieuw jaar 2021 vol liefde en hoop

Corona Proof Kerstwens

Het jaar 2020 was voor eenieder van ons een bizar en vaak eenzaam jaar.
Niets of niemand kon hierin verandering brengen.
Als mens hebben wij het simpelweg wereldwijd dienen te ondergaan.
Niet gevraagd, niet gewenst, was en is er een onzichtbare vijand die ons kwaad wenst te doen.
In onze wensen aan elkaar het vorige Nieuwjaar hadden wij echter heel wat andere zaken voor ogen, van gezondheid over veel geld tot ergens wel een goed lief.
Weinig tot niets van die vele wensen werd ingevuld eens we 13 Maart 2020 bereikten. Het leven viel voor velen van ons helemaal stil, met heel vaak eenzaamheid tot gevolg.

Om die reden pas ik me dit jaar ook aan, en maak via deze weg mijn wensenkaart over zogenaamd Corona proof.
Knuffelcontact werd in België verkozen tot het woord van het jaar 2020.
Laat dit mijn wens aan u en uw familie zijn, een optimale gezondheid en tal van knuffelcontacten waar we allen terug een leven en bestaan kunnen door op- en rondbouwen.
Een bestaan zonder na-ijver, zonder jaloezie, zonder haat, zonder vooringenomenheid, maar met liefde, vriendschap en genegenheid tot anderen overgoten met een sausje van intens respect tegenover elkaar.
Laat 2021 ons het letterlijke licht brengen aan het eind van de Corona tunnel.

Hartelijke groet,
Ph LM D aka 44th Waves

Corona Bubbelt Voort

Gij zult u houden aan de geboden !

Gij zult niet samen shoppen, noch met uw vrouw, noch met uw partner in één en dezelfde ruimte.
Gij zult een winkel betreden enkel als u deze alleen kan binnengaan middels ontsmette handen en mondmasker.
Gij zult thuis niemand ontvangen die niet behoort tot uw bubbel, ook niet uw ouders, noch uw kinderen.
Gij zult kiezen tussen uw kinderen wie deel mag en kan uitmaken van een samenzijn onder 1 dak, de anderen zal u geen toegang verlenen.
Gij zult met maximum 4 mensen samenkomen of zich vervoegen op openbaar domein.
Gij zult geen café, bar of restaurant betreden.
Gij zult niet op vakantie gaan naar het buitenland, in het binnenland is mogelijk, doch u zal uw voeding tot u nemen op de hotelkamer.
Gij zult met de feestdagen geen samenkomsten organiseren, niet binnen, noch buitenshuis.
Gij zult vreugde vuren en vuurwerk weren en erop toezien deze niet te gebruiken, niet thuis, noch bij uw buren.
Gij zult als alleenstaande de Kerst en feestdagen doorbrengen alleen of met maximaal 1 knuffelcontact en 1 bijkomende vriend(in) waar u geen directe omgang mee zult hebben.

Gij zult deze geboden volgen op straffe van boete die u meteen als aflaat 250 Euro digitaal of cash zal overmaken.

De aangestelde diensten zullen u en de uwen hierbij ondersteunen door toe te zien op de uitvoering van de geboden.
De aangestelde diensten zullen u en de uwen in het oog houden bij dag en nacht via allerhande controles die inhouden dat zij vrij uw woning kunnen betreden enof er toezicht zullen op uitoefenen, ook vanuit de lucht door middel van drones.
De aangestelde diensten zullen erop toezien dat niemand zijn huis uitkomt, noch het openbaar domein betreed tussen middernacht en 5 uur des ochtend.
De aangestelde diensten zullen u en de uwen niet meer aanspreken hoe het te doen, maar meteen overgaan tot repressie in de vorm van een betaling van een boete à rato van 250 Euro minnelijke schikking.

Bij het aankloppen van de aangestelde diensten bij u thuis zal u opendoen zodat zij zich kunnen vergewissen dat u en de uwen niet in overtreding zijn.
Gij zult allen als het plebs ten lande alle regelgevingen en beslissingen uitvoeren ten voordele van uzelf en uw medemens.

Samengevat :
Gij zult dus niet feestvieren, niet juichen, geen kreten uitslaken en elke expressie van uw gelaat blijvend bedekt houden door het dragen van een mondmasker.
Gij zult alles ontzegt worden en zal uw hobby op openbaar domein niet uitvoeren, niet aanwezig zijn bij sportwedstrijden, noch in de omgeving ervan.
Gij zult indien u toch nog besmet geraakt in een welomschreven quarantaine geplaatst worden ten huize en het openbaar domein niet meer betreden.

Wellicht vindt u als lezer dit allemaal wel héél verregaand, doch dit is de huidige realiteit in dit bizarre Covid-19 / Corona jaar 2020.
De bevolking heeft vanaf 13 Maart 2020 in ons land België bij aanvang van de eerste golf zogoed als zichzelf opgesloten om zichzelf te beschermen tegen de “onzichtbare” vijand.
In de huidige tweede golf word enkel nog toegezien en bestraft.

Via de media bereiken ons vaak beelden die in deze tijden als schokkend kunnen begrepen worden.
Zaterdag 12 December 2020 speelde Anderlecht een voetbal match tegen Genk, won deze en tot hun blijdschap werd deze gevierd in de kleedkamers.
Blijkbaar zijn sporters übermenschen die hoger worden aangeschreven dan de gewone mens.
De afbeelding hierna toont de Anderlecht spelers tijdens hun explosie van vreugde in de kleedkamer waarbij van bubbels geen sprake is, 1,5m afstand niet bestaande is, mondmaskers ja dan neen binnen het bereik liggen maar niet gebruikt worden.
Het vreugde tafereel is van dien aard dat men zich als gewone burger vragen stelt “Waarom zij wel, en ik niet ?”.

Als alleenstaande stel ik enkel vast dat ikzelf ruim 39 weken, hetzij bijna 10 maanden, mezelf onthoud van elk mogelijk contact die een risico kan inhouden.
Ik hoogstens buiten kom voor boodschappen en essentiële verplaatsingen en ik niemand verplicht mij te moeten ontmoeten, noch dat anderen gesmeekt worden dat ik deel zou mogen uitmaken van hun bubbel.
Sociale contacten zijn in deze Corona tijden dan ook nihil, tenzij iemand buitenom zich de moeite getroost om een email of sms te sturen, en in het beste geval mij opbelt.
Onderstaand beeld die met veel enthousiasme vertoont word op onze nationale media vind ik zacht uitgedrukt wraak roepend, te weten dat wij als “gewone” burger elke regel dienen te volgen op straffe van boete.

Het zal uw kind maar wezen, doch elk en iedereen is vrij hierin een eigen oordeel te hebben enof hierover te vormen.

Corona Tussentijdse Review

Deo dato Maart 2020.

Van dag 1 ben ik op zoek geweest, inderdaad op zoek, naar handschoenen en mondmaskers.
Nergens te vinden, noch te koop. Ach ja, de levering uit China bleek niet conform de Belgische richtlijnen, nochtans 2 weken later zie ik op BBC World eenzelfde vliegtuig, met identieke containers uitgeladen worden op Britse bodem op gejuich onthaalt door Boris Johnson.
Wie vertelt ons de waarheid ?

Heb uit dat gevoel van onveiligheid ons aangepraat door het nationale TV journaal via een contact / artiest die ik persoonlijk ken me ingeschreven op zijn custom mondmaskers en deze online besteld.
Doch ook hier, tot teleurstelling van hemzelf, werd de levering pas uitgevoerd na 1,5 maand.
Ik kreeg een pakket plastiek handschoenen – omwille van ons opgedrongen door de media en politiek indien men een supermarkt bezocht – bij een bevriend benzinestation.
Oef, ik was veilig nu alhoewel het nog geen medische handschoenen waren … dacht ik, maar nog geen mondmasker.

Ik belde mijn huisarts en die zei me “kom gerust langs voor een exemplaar van mijn voorraad”.
Eindelijk kon ik me “veilig” doorheen Coronawereld bewegen.
Kort daarop deed Stad Roeselare een bus aan bus bedeling van herbruikbare maskers, 1 per gezinslid waarna deze actie nog tweemaal werd herhaalt.
Na dik 2,5 maand en na vaak gemaakte bezoeken, werden plastiek kits per 10 mondmaskers aangeboden in de apotheek. Kostprijs 32 Euro …
Een bevriend dokter vertelde me “1 mondmasker heeft een productiekost van 20 cent”. Maar nog steeds geen handgel.

Ik heb me zot gezocht om handgel omwille van wat te horen was via TV uit monde van de “virologen” … Wassen, wassen én ontsmetten met handgel !
Ik vond uiteindelijk op een Nederlandse website handgel aangeboden in 750 ml flesjes aan de prijs van 14 Euro. Levering gebeurde na 2 dagen.
Na de 3de maand vond ik een apotheek in de stad die ze op voorraad “zou” hebben. Een flacon van 125 ml voor 18 Euro !
Handschoenen draag ik niet meer – alhoewel nu ruim op voorraad – omdat mijn huisarts oordeelt “ze geven U een vals gevoel van veiligheid”.

We zijn inmiddels in week 26, inderdaad vrijwel 6,5 maand in het Coronaverhaal … en een mens zou er moe van worden.
Als alleenstaande dien ik niet op bezoek te gaan naar de “zo geliefde bubbels”, want iedereen heeft zijn eigen familiebubbel.
Indien men tijdens het boodschappen doen al een bekende ontmoet dient men elkaar fysiek te mijden, want een hand geven is des doods, laat staan dat ik iemand van hen zou wensen een knuffel te geven.
Sociaal leven kan men dus beschouwen als nihil … en ik die dacht dat 2020 een scharnierjaar zou worden om een stap vooruit te zetten na tal van tegenslagen in de voorbije jaren.

Meanwhile zegt men dan zo mooi in het Engels gaat de Corona show op TV gewoon verder. Het begint te gelijken op een “soap”.
De alleswetende virologen, specialisten én politiekers duiken in elke nieuws gerelateerde show op, goedlachs maar zo “lijkt het” nog even consequent.
Wat mogen zij dat wij niet “kunnen” doen ?
Antwoord : Zij mogen, kunnen en wellicht dienen hun sociale bubbel te verlaten om “het volk” duidelijk te maken dat wij de regels als bevolking dienen te volgen.
Dit aanschuiven aan tal van tafels met steeds vaker een andere gastspreker komt bij mij over dat zij blijkbaar immuun zijn voor alle opgelegde regels.
De politiek werd vorige week als het ware in het hart getroffen toen bleek dat Egbert Lachaert besmet was met Covid-19.
Weg dus de kansen op een definitieve regering, want één van hen die de voorbereidingen dient te maken blijkt zelf besmet.
Als burger van ons land zou men beginnen te denken “ach eindelijk één van hen”.

De mens is een kuddedier, en eens men de kudde kan leiden naar een ander bestemming volgt iedereen dat bepaalde traject.
Het lijkt me dat wat ik het “Corona verhaal” noem onze toekomst méér dan ingrijpend zal veranderen.
Wereldwijd was er strijd en tegenstrijd over het klimaat, sociaal economische items, maar dat leek me enkel de hardliners te beïnvloeden. Merendeel van de bevolking zag het gebeuren vanop afstand, of maakte er geen deel van uit.
Het erop “inhakken” van hoe het niet moet in ons dagelijks bestaan kan verregaande gevolgen hebben als wij als mensen niet snel een nieuw traject krijgen aangeboden die ons terug een toekomst kan bieden.
Een toekomst waar men zich terug kan begeven in en op plaatsen waar wij ook naartoe wensen te gaan.
Een sociaal gerichte toekomst waar wij terug “deel uitmaken van de samenleving”, zonder grenzen in het begroeten en ontmoeten van onze soortgenoten.

Ik zie voor mezelf 1 belangrijk punt in de toekomst die ik afleid uit het verleden.
De “Spaanse Griep” anno 1920 werd gevolgd door de “Roaring Twenties”.
De vrouwen ontdeden zich voorgoed van het korset, couturier Coco Chanel deed een nieuwe wind blazen in modeland, politiek onderging een periode van toenadering, de Charleston is het icoon van de “Roaring Twenties”, aangevuld met de Rumba en Foxtrot.
Dat dit mooie nieuwe leven in de jaren 30 zou gevolgd worden door de “Grote Depressie” was toen nog een ver van mijn bed show.
De “Hong Kong Griep” anno 1967 – 68 speelde zich af in de “Roaring Sixties”.
Het waren weliswaar woelige jaren met tal van oorlogen die her en der werden uitgevochten, maar het waren ook wilde jaren als men terugdenkt aan het enorme aanbod in muziek die dit decennium ons opleverde.
Het orgelpunt van deze periode was Woodstock van 15 tot en met 18 augustus 1969.
Ook deze periode werd gevolgd door een crisis periode, de eerste en tweede oliecrisis, de Koude Oorlog steekt zijn kop op en terrorisme grijpt om zich heen.
Doch de 70s crisisjaren brachten ons ook mooie zaken in de music scene zoals Reggae, Glitter Rock en Disco.
Kort door de bocht zou men kunnen zeggen, wat The Beatles en Rolling Stones waren voor de 60s, was ABBA dit voor de 70s.

Er is dus hoop, en dat is wat men via tal van mediakanalen ons dreigt te ontnemen.
Het vertier in de horeca en in muziekland zit in een héél diepe put. Vele zaken, bedrijven en artiesten gaan zichzelf opnieuw dienen uit te vinden.
Eens iedereen, en elk van ons onze “nieuwe draai” hebben gevonden kan het wellicht “een tijd van verlichting” worden waarin wij als mensheid eindelijk gaan begrijpen dat leuk doen en zijn net iets leuker is dan het zich ergeren aan onbenullige zaken.

Corona Event Tristesse

Voor iedereen die dient te leven van aanwezig publiek is het een onwaarschijnlijke HELse tocht die men niet kan terugdraaien.

Elk die leeft en werkt in de sector zijn stuk voor stuk mensen met persoonlijkheid én vooral met idealisme.
Ik stel me enkel de vraag bij hoeveel het idealisme het geheel zal overwinnen.

Een mens dient te kunnen verder functioneren, ook in het gewone dagelijkse leven weg van de scene.
Als beiden na die lange tijd dreigen weg te vallen zonder te weten wanneer het wel terug kan dan gaan elk van hen dringend dienen persoonlijk aan te kloppen bij wat zich in ons land pleegt minister of verantwoordelijke te noemen.

Elk normaal functionerend mens heeft er eigenlijk geen woorden voor.

Men heeft er geen woorden voor als men woensdag (19.08) “de Zomer Van” bij de VTM zag waar aanwezige politiekers zonder afstand houden aan tafel zaten en waar Will Tura op verwelkomt werd.
Will deed het uit betrokkenheid, ook hij dient zijn brood te verdienen …

Maar alle aanwezige politiekers en de rest van het gezelschap zaten samen aan 1 tafel “groter” dan een bubbel van 10 met een brede glimlach te genieten van het goede leven.
Te weten dat héél wat gewone burgers met inbegrip van de event sector het niet meer mogen en niet meer kunnen … want wie de bubbel negeert zal straf krijgen.

De wereld is op dit moment te gek voor woorden, en dat laatste is laat ons zeggen nog vriendelijk uitgedrukt.