Ik hoop dat we vanaf 2020 allen samen het social media gedoe met alle “schoon” kanten van het leven, die enkel vaak een bedrog inhouden tegen zichzelf plaats maken voor een normale warmere samenleving.
Niet omdat het vroeger zogezegd beter was, maar omdat mensen terug binding dienen te krijgen met het echte leven in hun buurt, regio, land en bij uitbreiding de wereld.
Love & Peace zal nooit optimaal zijn, maar met enige positieve vibes komen we al aardig op weg.
knuffel hier, knuffel daar.
Gemis ? Zoektocht naar ?
zucht o zucht, wat is waar en waar is waar ?
lyrics by Ph.D.
Ik wens even uit eigen ervaring te spreken.
Ik werkte een aantal keer voor langere periode in het buitenland (plaats heeft hierbij geen belang).
Toen ik na die tijd terugkwam in mijn stad waar ik geboren en getogen én bekend was “leek” voor mij alles zo veranderd, heel vaak in negatieve zin.
Alhoewel ik van velen de opmerking kreeg “man man, jij bent veranderd zeg” … Nochtans veronderstelde ik dat mijn stad veranderd was.
Eenzelfde ervaring maakte ik mee toen ik in de 90s in Belgisch Limburg tot aanvang 2000 een eigen horecazaak had, voor mezelf de andere kant van ons kleine landje (ik ben afkomstig uit West Vlaanderen, waar ik nu terug woon) …
Ik bezocht met regelmaat een vriendin van me in Maastricht en ging weleens wandelen te Vaals (3-landen punt).
In mijn drukke bestaan van toen overviel me telkens de rust.
Een neef van me woont te Garlin in zijn château (zuid Frankrijk). Ik bezocht hem ooit en als men het heeft over La Douce France en als god leven in Frankrijk dan gaan deze gezegden pas echt op … Alles verloopt er merkbaar trager, mensen staan er in hun deurgat of men er nu in de ochtend, middag of avond passeert, steeds zijn ze er … én vooral ze zijn vriendelijk … “à ça vas monsieur ? mais évidemment, et toi ? bon journée … salut”
Gaat men op 200 km daarvandaan een koffie gaan drinken op een terras in the middle of nowhere en men vertelt dat men er een neef bezoekt die op de château woont te Garlin, dan lijkt men plotsklaps een stukje van hun familie te worden.
Bij het terugkeren naar de stad en regio waar ik woon werd ik telkens getroffen door het kortzichtig gedoe, het Me – Myself & I en bemoei u met uw eigen zaken motief …
Ikzelf ben niet zo opgevoed, heb steeds op een andere wijze geleefd en opeens lijkt het allemaal zo anders te zijn.
Ben ik dan de oorzaak ? Ja en neen …
De wereld om ons heen blijft doordraaien, dag op dag, en er blijkt daarin op het eerste zicht maar weinig verandering te komen.
We staan allen voor een stukje van de ketting die “samenleving” noemt.
Als we voor middellange termijn er voor even aan ontsnappen en dus de ketting verlaten dienen we op te passen dat we bij terugkomst niet opeens zelf “het zwakke stukje” in die ketting worden … want wij die voor langere periodes in één of ander buitenland leefden zien “snelheid” anders, wat kan maken dat die stevige ketting opeens gaat breken in ons nadeel.
Het kan een mens het gevoel geven er niet meer bij te horen, en dat is nu net niet de bedoeling.
Ik noem het voor mezelf een stukje integratie in eigen land, al leerde mijn ervaring mij dat die integratie vaak vlotter verliep op andere plaatsen in de wereld dan in mijn eigen originele levensomgeving.
Herinnert u zich de verhalen van grootouders … Ze dienden te werken uren en uren lang elke dag opnieuw én de zondagsrust was heilig. Of het nu noeste arbeid was in een fabriek of op het land, werken was het doel van het bestaan.
Rust ? Uitstapje ? Niets van dat moois … Rust was een jenever voor het slapengaan, en een uitstapje was “de hoogdag” dat men voor “1” dag de zee kon gaan bekijken. Zij dienden rond te komen met een uiterst minimum loon.
Nochtans heeft men het steeds over “vroeger was het beter“. Is dat zo ?
In deze tijd heeft men meer vakantie, verdient men gemiddeld meer, werken merkbaar minder uren per week en voor velen is nu het “weekend” heiligmakend tenzij men in weekend shiften werkt.
… en nog zijn we niet tevreden … want vroeger etc etc …
Men kan er ellenlang over filosoferen, theorieën over opmaken … maar kan het zijn dat het oude gezegde “elk huisje heeft zijn kruisje” hierbij opgaat ?
Op de keper beschouwd zien we elk het leven vanuit ons eigen gezichtspunt, en dat maakt het net boeiend. Zo zijn we niet allemaal gelijke wezens, maar elk met onze persoonlijkheid.
Het leven leert ons vaak tegen onze zin, dat snel niet altijd goed betekend, dat gelijk willen niet gelijk is aan het gelijk hebben, dat elk van ons verschillend is in een steeds maar groter wordende maatschappij.
Ons stukje van de ketting kunnen we niet inwisselen voor een “beter” stukje, we dienen te roeien met de riemen die we hebben bij tij en ontij.
Wat is Facebook toch boeiend !?
Boeiend ?
lyrics by Ph.D.
Heeft u ook problemen ?
Heeft u ook weleens zo’n fuck-dag waar alles op tegenslaat ?
Heeft u ook weleens een dag waar je met uw kop tegen de muur loopt ?
Iedereen heeft die dagen, of je nu rijk of arm bent …
Er zijn mensen die dagelijks vergaan van de pijn, zowel fysisch als psychisch …
Er zijn mensen die vandaag niet weten hoe ze straks de maand gaan doorkomen …
Als dat geen vragen oproept, dan heeft men pas een probleem !
Zonder iemand te kwetsen …
Maar wat mag nog in onze gemeenschap anno 21ste eeuw ?
Zonder iemand te kwetsen …
Wat kan nog ?
Zonder iemand te kwetsen …
Mag ik u nog tof, lief, mooi, gezellig, aardig, leuk noemen ?
Zonder iemand te kwetsen …
Zonder iemand te kwetsen !
lyrics by Ph.D.
Mooi zou zijn …
Zijn zou mooi zijn
lyrics by Ph.D.
De visser vist !
De hengelaar hengelt !
De vis bijt !
Bijt de vis ?
lyrics by Ph.D.
We hebben ogen om te kijken,
een mond om te zwijgen,
oren om te luisteren
lyrics by Ph.D.
See what others do
Conclude what they do
How can it be improved !
lyrics by Ph.D.
Zanger|live performer|auteur|componist
44thwaves 