Corona Klimaat

Elk normaal mens kan het minder en minder tot niet meer vatten.
Welke leeftijd men ook heeft, de kudde word verder gedreven naar bestemming onbekend.
Een puinhoop maken ze ervan.

Elk zinnig modaal mens snapt niet waarom op de klimaat-top (GOP 26) de grote heren schouder aan schouder hun meetings hebben, zelfs netjes handjes schudden, er blijkbaar geen sporen op hun spreekgestoelten ontsmet dienen te worden … om nog maar te zwijgen van onze binnenlandse politieke heren en dames. Ook zij vertoeven meer dan vaak schouder en schouder, én met de glimlach op het gezicht geven zij elkaar handjes.

Blijkbaar zijn ze de korte video van Van Ranst die 1,5 week geleden viraal ging al vergeten toen hij “zogezegd” met de nodige afstand in een grote groep mensen aan het dansen was “zonder” mondmasker.

Het word waarschijnlijk terug een winter zonder normale griep, net zoals in 2020 … want toen waren er ook enkel cijfers over Covid, het leek toen ook alsof niemand een gewone griep doormaakte.
Een zielig schouwspel waar we deel van uitmaken, maar waar wij als burgers geen wederwoord in hebben.

Ja, het is verdomd jammer dat mensen sterven aan Covid-19, doch het grote aantal mensen die er mentaal onderuit gaan blijken uit de headlines te verdwijnen en worden netjes vervangen door de ons reeds gekende speechen uit de 1ste, 2de & 3de golf.

Vinger wijzen, schoon zwijgen in de klas … anders slaat de meester met zijn regel op onze vingers.
Dit laatste is mijn intense persoonlijke gevoel en perceptie op waar de media mee bezig is, ja dan neen op voordracht van wat zich politiek afspeelt.

Corona Event Tristesse

Voor iedereen die dient te leven van aanwezig publiek is het een onwaarschijnlijke HELse tocht die men niet kan terugdraaien.

Elk die leeft en werkt in de sector zijn stuk voor stuk mensen met persoonlijkheid én vooral met idealisme.
Ik stel me enkel de vraag bij hoeveel het idealisme het geheel zal overwinnen.

Een mens dient te kunnen verder functioneren, ook in het gewone dagelijkse leven weg van de scene.
Als beiden na die lange tijd dreigen weg te vallen zonder te weten wanneer het wel terug kan dan gaan elk van hen dringend dienen persoonlijk aan te kloppen bij wat zich in ons land pleegt minister of verantwoordelijke te noemen.

Elk normaal functionerend mens heeft er eigenlijk geen woorden voor.

Men heeft er geen woorden voor als men woensdag (19.08) “de Zomer Van” bij de VTM zag waar aanwezige politiekers zonder afstand houden aan tafel zaten en waar Will Tura op verwelkomt werd.
Will deed het uit betrokkenheid, ook hij dient zijn brood te verdienen …

Maar alle aanwezige politiekers en de rest van het gezelschap zaten samen aan 1 tafel “groter” dan een bubbel van 10 met een brede glimlach te genieten van het goede leven.
Te weten dat héél wat gewone burgers met inbegrip van de event sector het niet meer mogen en niet meer kunnen … want wie de bubbel negeert zal straf krijgen.

De wereld is op dit moment te gek voor woorden, en dat laatste is laat ons zeggen nog vriendelijk uitgedrukt.

Guantanamo 4 Kids

Bij het bekijken van de vele nieuwsberichten via de diverse TV kanalen raakt het vaak onze kouwe kleren niet meer wat, waar of hoe gebeurd. Gesprekken over vrede, tegelijk ergens in de wereld nog maar eens een aanslag … én te vaak en te veel “de politiek“.

Gisterenochtend viel me reeds een nieuwsbericht op die ik zag via BBC World, doch het leek me één van de vele reportages rond vluchtelingen die ons elke dag om de oren word geslagen. Het is niet netjes om dit te schrijven, maar op den duur laat men die beelden aan zich voorbij gaan. Elk huis heeft zijn kruisje.

In de loop van de dag kwamen met regelmaat updates binnen via email met betrekking tot wat ik in de ochtend gezien had. Het verhaal ging niet over de zoveelste vluchtelingengolf, maar over “opgesloten kinderen“, nog erger is dat die kinderen zowaar in kooien worden ondergebracht “gescheiden van hun ouders“.

Ben ik nu opeens in een andere eeuw beland ? Ben ik terechtgekomen in een tijdsrekening die de mijne niet is ? Zie ik beelden van een “westers land” die mensen opsluit als beesten en roofdieren in kooien ? Niemand verdient dit !

De beelden en foto’s lijken me een Guantanamo voor kinderen. Wees eerlijk, volwassenen sluit men op die wijze niet op, alhoewel “The land of the free” het reeds gedaan kreeg, mits wereldwijde protesten, door verdachten van terroristische daden in een oranje pak als beesten op te sluiten in Guantanamo Bay.

Bestaat er nog zoiets als mensenrechten ? Hebben de bestuurders en hun afgevaardigden in Amerika nog enige voeling die hun tot mens maakt ? Hebben uitvoerders van deze praktijken, hetzij de oversten, hetzij hun personeel nog een klein stukje moraliteit en menselijkheid in zich ? Is het beter om mensen als vee samen te drijven, hen vooraf onderling te scheiden – ouders van kinderen – om hen vervolgens op te sluiten ?

Denkt u ook aan wat ik denk ? Ik zie flitsen voor mij opduiken uit reportages over concentratiekampen uit WW II. Joden werden ook gescheiden van de rest, en opzich werd elk gezin uit elkaar getrokken, de mannen richting werkkamp, de vrouwen en kinderen vaak regelrecht de gaskamers in.

Lijk ik u té hard ? Hoeft dat laatste stukje niet ? Feit is dat dit nu gebeurd in het “grote Amerika“, inderdaad zonder dat er doden vallen, maar het idee alleen al om te moeten leven in een kooi, of het nu voor een paar dagen is, of voor één week …

Welke internationale mensenrechten organisatie duikt er nu op om die mensen hulp aan te bieden ? Ziet men dierenrechten organisaties opduiken om dit alles aan te klagen en meteen over te gaan tot héél harde maatregelen, inclusief de eis tot onmiddellijke sluiting van deze centra ? Neen, niets van dat ! Het maakt elk zinnig mens nog meer kwaad op wat zich op dit moment afspeelt in Texas. De diverse foto’s maken mij duidelijk dat er in “de kooien” geen sanitaire voorzieningen zijn, zelfs een apparaat ontbreekt waar mensen een beker water kunnen nemen.

Welke trauma’s zal dit voortbrengen bij de kinderen ? Welke therapeut zal zijn / haar hulp aanbieden om medisch de bel te luiden en te eisen dat deze praktijken terstond beëindigd worden ?

Deze bijdrage bevat vele vraagtekens, maar ik zou echt niet weten hoe ik het anders dien uit te drukken.

De ene week op de koffie bij een dictator. De volgende week doodleuk de koffie, water en eerste hulp ontzeggen in zijn eigen land. Hoe lang kan dit circus die zich “de grootste democratie ter wereld” noemt nog doorgaan ?

Do The Shuffle

De haan blijft bestaan, de kippen worden geslacht.

Het is een zin die ik net verzonnen heb, maar mijn beeld van het politiek landschap weergeeft.

In de loop van de jaren 80 kon, zou en mocht een politieker, welke functie zij ook hadden, zich niet meer in- / vermengen met zogenaamd “advies” naar bedrijven toe. Men noemde dat de “nieuwe politieke cultuur“. In de praktijk was het in ons land meer dan gebruikelijk indien een burger een probleem had dit te gaan bespreken, op café of op hun kantoor, met hetzij een burgemeester, een schepen of een gemeenteraadslid van een stad. Welk probleem zich ook aandiende, men “zou” zorgen dat het in orde kwam … niet “op orde“, maar “in orde“. Het was de doodgewoonste zaak om bij het zoeken naar een job iemand uit de politieke gemeenschap als “referentie” op een CV te plaatsen, als men wist dat de werkgever enige sympathie had voor een man of vrouw uit de politiek. Als dat geen vruchten afwierp, dan was er wel altijd iemand binnen de kennissenkring die dat wel eens zou regelen voor jou … “Ik zal er eens van klappen met hem / haar, dat komt goed man, maakt u maar geen zorgen“.

Sindsdien leven wij in 2017, zowat “30 jaar na dato“, en wat blijkt ? Heren en dames uit diezelfde politieke wereld vertegenwoordigen ons nog steeds. Waar men het maar kan bedenken, hetzij in bedrijven die participeren met ons land, bestuursraden allerhande en evident organisaties die rechtstreeks gelinkt zijn met een stad of gemeente, vertegenwoordiging in een politieraad en andere organen is omwille van “veiligheidsbelangen” en aanverwanten nu eenmaal aangewezen, en ik ben van mening dat de modale burger daar begrip voor heeft.

Politiek bedrijven is een intense job, interesse die bij velen vaak gegroeid is in hun tienerjaren omwille van “een passie” om mensen te kunnen vertegenwoordigen. Uit die passie groeit vaak meer, hetzij de stap zetten naar een politieke partij, opkomen in de verkiezingen … om zich hoe dan ook te blijven profileren als diegene die het met jou goed voorheeft. Wie in de politiek wenst te gaan omwille van idealisme vanuit “eigen” ideeën om anderen erop te wijzen dat men totaal verkeerd bezig is, is er vaak aan voor de moeite nog voor zij eraan beginnen, zij worden vaak net niet verkozen of de bevolking heeft het niet zo voor die nieuwe invalshoek. Met andere woorden men moet zowaar met kopje onder in het badwater gevallen zijn om deel te gaan uitmaken als “vertegenwoordiger des volks“.

Nu ja, de vernieuwing van de politieke cultuur heeft ons weinig bijgebracht. Steun uitspreken om iemand aan een job te helpen kan nog steeds niet (meer), maar het trendy woord “advies” geven kan wel, meer zelfs het word gevraagd en wees niet bang, u wordt er dik voor vergoed. Niemand die zich daar vragen bijstelde, tot in de voorbije 3 decennia van linker- of rechterzijde, of vanuit welke partij ook, opeens iemand opdook die het politieke spel wel iets te doordravend speelde. Een advies geven / uitbrengen naar een bedrijf toe, heeft me dunkt toch een zekere “vooringenomenheid” op te maken beslissingen. Niemand is zo consequent om wat hij / zij van horen zeggen  heeft, niet te gaan verwerken in een advies … Zo is en blijft men zeker geloofwaardig en heeft een groot bedrijf of organisatie de bijna zekerheid dat te nemen beslissingen wel gehoor zullen vinden … “als men het zo of zo aan boord legt“.

De vele “verkozenen des volks” zijn dus nog steeds goed bezig, alhoewel het me lijkt dat dit minder en minder ten voordele is van de modale burger. De burger heeft er feitelijk ook geen zicht op wat om hen heen allemaal gebeurd, tot het wéér maar eens “uitkomt“. Dan is het kot te klein. De vaak tot misdadiger herleide man / vrouw word dan maar “geofferd” ten voordele van het algemeen belang.

“De haan blijft dus bestaan, de kippen worden geslacht“.

Het is gelukkig geen typisch Belgisch verschijnsel. Na exact 1 maand presidentschap in de USA lijkt het me dat ze daar nog nooit voorheen zo’n stoelendans hebben beleefd. Sommigen verzaken aan de uitoefening van een ambt, anderen keren hun hoedje naar de wind en zijn het opeens niet zo zeker meer. Het mooie “Witte Huis” zal wellicht elke dag flink gepoetst worden, maar ik denk dat de “housekeeping” méér te poetsen heeft dan ooit tevoren.

Waar een klein land groot kan in zijn.

De Kracht van het Woord

Politiek kan mij gestolen worden …

MAAR als ik onderstaande “Mea Culpa” zie passeren in mijn Facebook newsfeed kan ik alleen maar kotsen van hoe bewindslieden dezer dagen geen notie hebben van de draagkracht van “hun woorden” in de hedendaagse snelle digitale wereld … Alles word opgepikt via TV, radio, sociale media etc …

En dan schrikken van de “kracht” van hun visies ?

Wat zich in ons land, maar ook op wereldschaal, aan het afspelen is zal straks velen tot een revolte bewegen … maar dat schijnt de heren en dames bewindslieden worst te wezen …

Het volk spreekt, maar heeft geen taal … alhoewel “het teken” genadeloos genegeerd word.

Of zitten ze te wachten op een revival van de “Stomme van Portici” ?

Leuvense Stoof

Ik heb zo eens zitten denken … Ja hoor dat kan ik ook …

Stel … ze blijven de mensen schrik aanjagen met hun zgn “blackout” zodat we allen lekker gezellig in het donker komen te zitten …

Hebben de lieve dames en heren politici er dan ook aan gedacht dat we letterlijk in de koude zitten tijdens de winter ?
Een boiler voor de verwarming op gas heeft “ook” electriciteit nodig om te kunnen werken …

Dus hebben we voor straks in onze voorraad niet enkel kaarsen nodig … maar ook houtblokjes en dienen we ons nog een “Leuvense stoof” aan te schaffen.

Ah … word dat gezellig !

Heelmeesters

Instituut, instelling, tehuis, leefgemeenschap, dagcentrum, opvangcentrum, gesloten centrum, ….

… en u ? Thuis ?

Na enige dagen van verplichte retraite ten huize Mezelf heb ik niet echt dienen bij te benen in het reuze verhaal die het leven omvat. De ideale wereld blijft rustig doordraaien, om en om, om en om, om en … Mijn excuses, ik was even aan het doordraaien !

De polikliniek, … wederom excuses, de politiek zal ons een heerlijke winter bezorgen. Net zoals een polikliniek waar iedereen elke dag voor één dag terecht kan om een ingreep te laten uitvoeren laat ook de politiek zich verleiden tot elke dag wederom weer hun zelfde verhaal te doen. Doch wanhoop niet !

Onze samenleving is een warme samenleving … en voor diegene die het niet zo warm hebben, geen nood … U krijgt een rugzakje.

Een rugzakje ? Ik ben er nog steeds niet uit wat de inhoud van dat kleinood nu wel kan zijn. Een financiële tegemoetkoming ? Een deken ? Een paar kousen ? Of in het minste geval een stukje koord om schoenen dicht te binden ?

Een rugzakje ! Waarschijnlijk volgen zij de internationale trend(s) niet. Een rugzakje dragen is in sommige landen tegenwoordig hoogst verdacht. In combinatie met een baseball cap kan het waarlijk uitgroeien tot een manu militari aanhouden van een subject die denkt, ik draag het want het zit wel lekker … en in het ergste geval omdat men het over het hoofd ziet in de trein of bus en het ongewild vergeet mee te nemen. Weg rugzakje, en kort door de bocht : weg vrijheid.

Het doet me denken aan de milieubox affaire uit de beginjaren 90. Toen kreeg elke landgenoot ook zo’n ding aangesmeerd, gratis en voor niks. Heeft u er ook een uit de kluiten gewassen werkkoffer van gemaakt ? U zal niet de enige zijn.

Misschien kunnen we binnenkort die milieubox toch nog nuttig gebruiken om ons rugzakje in op te bergen.

• De Milieubox Chronologie