Post Corona

Echt ?
Of denk je “Wat komt er op ons af in de toekomst ?”

Heel wat mensen hebben vragen bij hoe de wereld in het heden zijn gang lijkt te gaan.
We hebben allen de perceptie dat niet echt iemand rechtstaat die zich opwerpt als diegene die zal zorgen voor oplossingen.

De volgers van mijn bijdragen via dit blog hebben reeds vastgesteld dat we als mensheid enkel vooruit kunnen als we ons verleden weten te begrijpen.
Hierna nog even een korte samenvatting mocht u een bijdrage gemist hebben.

Spaanse Griep : 1918 – 1920 (pandemie)
Deed zich voor na WW I en heeft heel wat gelijklopende elementen met wat ons de voorbije 2,5 jaar overkwam.
Mondmaskers, afzondering, hoge graad van slachtoffers.
Na de pandemie beleefde men echter The Roaring Twenties, een tijd van nieuwe ontwikkelingen in zowel kledij, als muziek, als in de samenleving.
Het grootse feestverhaal werd echter de kop ingedrukt bij aanvang van de jaren 30. Het werd een tijd van economische crisis, de opkomst van wat we nu extreem rechts noemen en die uitmondde in ruig fascisme.
Een nieuwe oorlog (WW II) was het gevolg waar miljoenen slachtoffers het leven lieten omwille dat 1 heerser zijn ideaal wou bereiken.
Na deze grote strijd werden vanaf 1947 initiatieven genomen zodat een wereldoorlog zich nooit meer zou kunnen voordoen. Vrede en een nieuwe kijk op economie gaven toekomst.

Hong Kong Griep : 1967 – 1968 (pandemie)
Wat eerst een vogelgriep bleek te zijn muteerde zich tot een influenza die zich ontwikkelde tot een subtype, die we in het heden begrijpen als een Covid variant.
Deze pandemie deed zich voor in een tijd waar er wel ergens op de wereld zich een oorlog voordeed.
De meest bekende oorlog is die van Vietnam, maar ook het Afrikaanse continent kende zijn slagvelden (Soedan, Congo, Angola, ea).
Nochtans was deze periode ook bekend als The Roaring Sixties.
Jongeren maakten zich vrij van het juk op hun schouders en de uiting hiervan viel op in zowel kledij, als gedrag, als muziek.
No more war werd een “hernieuwde” slogan die het leven terug diende te normaliseren.
Doch ook deze opwelling werd de kop ingedrukt door een negatieve economische spiraal met als gevolg in de jaren 70 ondermeer 2 oliecrisissen, autoloze zondagen, en is eveneens de tijdsperiode waar per 1971 de BTW werd ingevoerd.
De reactie van wijlen mijn Vader was hierop “Betere Tijden Weg”.
Er was de geboorte van een nieuwe politieke gedachte “Anders Gaan Leven”, of kortweg Agalev.
Deze nieuwe wind zou verandering brengen.
Gebruik van hout in speelgoed werd geweerd om de bossen te sparen, glazen flessen dienden vanaf dan vervangen te worden door plastiek.
Voordeel op drankverpakkingen was, dat er op plastiek geen statiegeld meer diende betaald te worden, nog beter zelfs, men kon alles na gebruik gewoon weggooien.
U leest het goed, de start van de wegwerp maatschappij !

Corona Covid-19 : 2020 – medio 2022 (pandemie)
Het ligt voor ons nog allemaal héél vers in het geheugen.
Zowat 2,5 jaar van voor velen complete sociale isolatie. Een isolatie die zijn sporen in het heden nalaat en het me vaak lijkt dat iedereen letterlijk terug geplooid is in hun eigen cocoon.
Vrijwel alle genomen maatregelen in die 2,5 jaar lijken wel “geplukt” uit de voorzorgsmaatregelen die men opstelde nav de Spaanse Griep.
Sommige politiekers noemden dit het nieuwe normaal ! Maar zo nieuw blijkt dat allemaal niet te zijn als men zijn verleden kent.
Eens de pandemie als niet voorbij maar niet meer zo gevaarlijk breed werd uitgesmeerd in de nationale media kreeg de bevolking terug goede moed.
Merendeel van de burgers waren blijkbaar wel hun geschiedenis deels vergeten.
Wat bleek ? Dat een onverlaat het nodig vond om zijn oorlog te gaan voeren tegen 1 van zijn buurlanden die in concept verdraaid zeer goed gelijkt aan de start van WW II.
Wat voor de 21ste eeuw The Roaring Twenties diende te worden mondde uit in inderdaad zéér woelige tijden.
De geschiedenis herhaalde zich zo waar !
De relatief sterkere Euro daalt tegenover de Amerikaanse Dollar, de Britse Pond gaat onderuit, energieprijzen rijzen de pan uit en heel veel burgers leven na die lange sociale isolatie in een onderdrukte angst.
Men kan die burgers geen ongelijk geven als men de toekomst op middenlange termijn bekijkt.

Wees eerlijk ! Ziet u enig verschil tussen bovenstaande 3 periodes ?
Van veel vreugde kunnen en mogen we niet spreken lijkt het me.
De gevolgen van een pandemie volgen elkaar doorheen de tijd enkel sneller op.

De Belgische Staat springt voor een deel bij om de nood te minderen, maar voordelen geven kost geld en dat moet de Staat terug verdienen, hoe dan ook.
De politieke partij die in de 70s pleitte pro plastiek is nu net diegene die statiegeld wilt heffen op plastiek.
Bomen, wat zeg ik, bossen dienen in ijltempo aangeplant te worden om natuurbeheer terug op orde te brengen.
Waar men vroeger beboet werd voor graszoden aan de voordeur krijgt men nu stimulansen om geveltuintjes aan te leggen.
Alles zal groen worden om zo de verharding tegen te gaan.
Als het zo verder gaat rijden we straks terug over de kasseien net zoals onze overgrootouders.

Het lijkt me een mooi moment om deze bijdrage te eindigen. De cirkel is rond.
Wie zijn heden wenst te begrijpen dient zijn verleden te kennen en te begrijpen.

De Herinnering

14 – 18 ! We kunnen er niet naast kijken. Tijdens 2014 – 18 worden heel wat initiatieven ingericht ter herdenking aan WW I. Merendeel van deze evenementen worden ingericht door vaderlandslievende verenigingen, door mensen met een emotionele affiniteit en door theatergroepen en regisseurs die deze herdenking in het daglicht stellen.

Velen hebben de indruk dat enkel de ouderen in leeftijd en van geest zich betrokken voelen tot dit thema. Niets is minder waar !

Er is ook de jeugd die hun steentje hiertoe bijdragen. Er worden bomen geplant, leden van fanfares lopen mee in één van de vele optochten én er zijn ook jongeren die er actief een zaak van maken.

De Burgerschool te Roeselare start elk jaar een project op onder een bepaald thema.

De Leeronderneming van de Burgerschool opent elk jaar een eigen zaak met inbreng van de leerlingen. Dit jaar hebben zij gekozen voor “De Herinnering”. U kan er als klant terecht voor de aankoop van “14 – 18” gerelateerde artikelen, van voeding tot boeken.

Hun aanbod is dus bewust afgestemd op een héél breed publiek … en via deze blog bijdrage wens ik u warm te maken om deze enthousiaste jongeren uw steun toe te zeggen, hen eens een bezoek te brengen, een aankoop te doen … U zal er vast iemand een glimlach mee op het gezicht toveren als blijkt dat een bijzonder cadeau pakje onder de Kerstboom ligt

  • De Herinnering Official website (niet meer beschikbaar)
  • De Herinnering locatie : Noordstraat 69 te 8800 Roeselare – 051 24 51 30

De Herinnering

1888 vs 47

Een veelzeggende titel, en voor anderen een groot vraagteken. Een vraagteken die een mes is die snijd aan 2 zijden

  • 1888 staat voor de slachtoffers “tot nu” in Gaza na bombardementen door Israël. In een recente nieuwsuitzending leerde ik dat 477 kinderen deel uitmaken van de slachtoffers of 25 procent van het totaal aantal doden, merendeel burgers.
  • 47 staat voor het aantal slachtoffers in Israël, waaronder 3 burgers.

Een vreemd gevoel bekruipt me, nu wij net in West Europa WW I of de Groote Oorlog herdenken waar miljoenen slachtoffers werden gemaakt in een tijdspanne van 4 jaar (1914 – 18)

Een vreemd gevoel bekruipt me, wetende dat sinds het einde van WW I aan de Menenpoort te Ieper (België) elke avond stipt om 20u de Last Post word gespeeld ter nagedachtenis van alle slachtoffers van “alle” oorlogen … wetende dat op de muren onder de Menenpoort 55.000 namen zijn gebeiteld van WW I slachtoffers die nog steeds vermist zijn, maar waar hun naam wel van bekend is als oorlogsslachtoffer. Onlangs werd er één naam uit de lange lijst geschrapt omdat men tijdens opgravingen iemand van hen heeft aangetroffen.

Gedurende die lange tijd zijn waarschijnlijk zogoed als elke nationaliteit reeds aanwezig geweest tijdens de Last Post. Tijdens een bezoek ontmoette ik er een Brit die toen reeds voor het 35ste jaar op een rij zijn landgenoten kwam groeten. De man stond nog steeds met tranen in zijn ogen tijdens het spelen van de Last Post. Gisteren is de voltallige Veiligheidsraad aanwezig geweest, ter gelegenheid van de herdenkingen die doorgaan van nu 2014 tot 2018, dit was hun eerste bezoek ooit.

Een vreemd gevoel bekruipt me, wetende dat burgers, prominenten en tal van toevallige aanwezigen dit dagelijkse evenement reeds meemaakten. Vaderlandslievende verenigingen na WW I “Nooit Meer Oorlog” als slogan gebruikten, en ik samen met vele anderen vaststel dat “de wereld” er nog niks van geleerd heeft.

Diegene die dood en verderf zaaien waar ook ter wereld zou ik graag eens samen onder de Menenpoort plaats zien nemen, zonder wapens, zonder vaandel, zonder één woord te spreken, zonder bedekking van hun gezicht. Maar met een open blik naar wat zich ooit afspeelde, zich afvragende “waarom ?”.

Waarom ? Waarom ? Men kan het zich blijven afvragen … doch er zijn nog steeds onverlaten die denken dat ze de waarheid in pacht hebben, die denken dat ze de wereld (lees : hun wereld) zullen verheerlijken tot het ultieme paradijs door andere mensen simpelweg af te knallen. Inderdaad “andere mensen“. Vergeten zij dat ze ook mens zijn ? Waar het zich ook afspeelt het zijn allen “Crimes Against Humanity” die gepleegd worden, voor de één uit naam van hun Geloof, voor anderen uit naam van Nationalistische gevoelens.

Ter illustratie vindt u hieronder een video van mijn bezoek in 2011 samen met 2 Amerikaanse vrienden aan Flanders Fields en opnames van de Last Post. Luister naar de stilte tijdens het gebeuren, uit respect en eerbetoon aan alle slachtoffers van “alle oorlogen”.