Covid Golf 4

Ongeloof is ons deel, en dat word bij de burgers met de dag groter.
We hebben ons de voorbije 21 maanden héél braaf gehouden in België, maar zelfs voor elk die braaf ja knikte is de emmer aan het overlopen.

Ja, ik kreeg ook mijn 2 vaccins, doch met het idee dat ik terug kon doorstarten binnen onze samenleving.
Ik kende tot dan na 17 maanden maatregelen in mijn persoonlijke omgeving / kring niemand die Corona positief was.
Wat blijkt ?
Nadat merendeel zijn “shots” kreeg ontving ik van diverse contacten bericht dat zij Covid besmet waren met verplichte afzondering.
Eén iemand van hen had na 2 maanden nog zijn geur en smaak niet terug, inwonende schoonmoeder eraan overleden, zijn ganse gezin ziek.

Heel wat mensen “dachten” er het hunne van.
In het heden mag het duidelijk zijn dat diezelfde burger uit zijn kot aan het komen is en de vaak typische Belgische gelatenheid plaats maakt voor mondigheid die kan leiden tot verzet.

Het stokpaardje die we te zien én te horen krijgen in diverse talkshows “leren” ons het wederkerend verhaal van het dragen van de autogordel.
Het dragen van de autogordel word tot vervelens toe opgevoerd als gelijkwaardig aan beschermend om de burger te overtuigen de Covid regelgevingen te volgen.
Bij vele burgers komt het over als indien iemand de autogordel niet draagt hiertoe een boete word opgelegd en men zich terecht begint af te vragen “In hoeverre denkt men erover na overtredingen tot Covid ook te gaan beboeten ?”.

Het vingerwijzen naar de burger begint in de ogen van velen tot zware ergernis te leiden en meer en meer mensen die zich op sociale media totzolang deels afzijdig bleven houden duiken nu op met posts waarbij zij zich sterk vragen stellen bij de huidige maatregelen.

Het nachtleven gaat officieel nog niet op slot, doch uitbaters geven aan hun activiteiten te temperen omdat het praktisch tot uitvoer brengen van de regelgevingen de normale activiteiten vrijwel onmogelijk maakt.
Speciale events enof optredens worden verplaatst naar een latere datum in 2022.
Iedereen stelt zich vragen bij “Wat met de feestdagen ?”. Worden de regels nog strenger of is er nog plaats voor “enige” menselijkheid.
Wie welk werk of activiteit ook doet, als werknemer, als zelfstandige, evenementen sector ea worden wederom beknot in hun dagelijks bestaan.
Een verplichte 4 daagse van thuis uit werken is bij velen een flashback die in het verkeerde keelgat schiet.

Wat is het verschil met de eerdere verplichte lockdown als de huidige genomen maatregelen vrijwel een identiek effect geven op onze samenleving maar op regeringsniveau het voorgehouden word als om erger te voorkomen.

Ik ben een burger van dit land net zoals u en ben overtuigd dat ik niet de enige ben met eenzelfde perceptie.

Hiep Hiep Corona

We zijn vandaag 13 Maart 2021. Een datum als een ander zou men denken.
Was het niet dat precies 1 jaar geleden voor ons “wereldburgers” op die datum in 2020 alles compleet stilviel.
Het geven van een vriendelijke groet door de aanreiking van de hand … verbannen.
Iemand begroeten met 3 kussen als vriend(in) of familie … verbannen.
Troost aanbieden aan diegene waar je door het vuur zou voor gaan door hem/haar eens een welgemeende knuffel te geven … verbannen.

Een “verjaardag” om zo snel als mogelijk te vergeten, een verloren jaar voor iedereen.
Of men nu tewerkgesteld is in de zwaar getroffen sectoren van horeca en evenementen, of verplicht van thuis uit dient te werken.
Het anders gaan leven kreeg in één jaar tijd wel een bijzonder wrange smaak die voor velen het leven enorm wijzigde.
Ouders dienden te kiezen tussen hun eigen kinderen en hun eigen ouders. Samen even bijkomen kon niet.
Maatregelen werden opgesteld en zouden opgevolgd worden, zo niet hing een boete ons boven het hoofd als een zwaard van Damocles.

Men sprak in de media tot hemeltergend toe over het psychisch welzijn van eenieder.
Ontelbare “zogenaamde” specialisten passeerden ons TV scherm, allen met eenzelfde boodschap.
Geen boodschap van respect en liefde, maar een terechtwijziging over de wijze waarop wij leefden. Zo kwam het toch bij velen over.
Voor de vele specialisten was respect en liefde nu vervangen door het afstand nemen van elkaar.
De 1,5m maatschappij ! Afstand houden van allen die je lief zijn, met mondmasker zonder enige uitzondering.

Een kuchje tijdens het winkelen in een supermarkt werd opeens beoordeeld als een zware slag midden een mierennest.
Het volk om zich heen sloeg ei-zo-na op een lopen, bang, banger, bangst … voor die mogelijke parasiet.
Niemand die zich afvroeg of dat kuchje niet veroorzaakt werd door enige stress omwille van alles wat met ons gebeurde.
Geen mens die ons vroeg : “Lukt het ?”, “Is alles OK met je ?”
Velen dachten lopen en laten lopen en zichzelf uit de voeten maken, want men weet maar nooit.

De maatschappij is in de laatste decennia nog nooit zo liefdeloos en respectloos geweest als in het heden.
U bent niet de enige die noch van een vriend(in), beste familieleden, noch van trouwe gezellen een telefoon hebt dienen te missen.
Elk plooide op hun helft terug, zichzelf beschermend voor “die andere”.
Tel voor jezelf eens uit hoeveel van jouw vrienden de moeite genomen hebben jou trouw te blijven.
De uitkomst is onhutsend weinig, men behoorde blijkbaar niet meer binnen de kring van getrouwen.

Eén jaar later heeft men op regeringsniveau nu beslist om bepaalde maatregelen te versoepelen.
Een aantal sectoren kunnen heropstarten maar de wijsvinger blijft uitgestoken als men zijn best niet blijkt te doen, dan is beperking terug aan de orde.
In ons land hebben wij inderdaad het geluk om diverse (op)vangnetten te hebben tot sociale zekerheid en sociale uitkeringen.
Maar worden wij daar allemaal psychisch beter van ?
Mijn antwoord is neen ! Er zijn wonden geslagen die ons littekens geven en bij tal van medeburgers zal het vat dan pas echt goed overlopen.

In een vorig blog schreef ik dat de mens een ultiem kuddedier is, en wie niet volgt hoort er ook niet meer bij.
De kudde heeft het voorbije jaar reeds een lange weg afgelegd waar de vraag ons enkel nog rest of we op korte termijn onze normale weg kunnen vervolgen.
We kunnen enkel hopen op het beste, maar de geslagen wonden gaan zeer moeilijk helen zowel op emotioneel als op menselijk vlak.
Iemand die jou aan je lot heeft overgelaten zal niet meteen als je beste vriend(in) terug tot je toegelaten worden.
De mogelijkheid zit er in dat de afstand blijft en zelfs nog groter word dan die “1,5m maatschappij” van het voorbije jaar.

Als voormalig zelfstandige vraag ik mij terdege af wat erop ons af zal komen aan falingen van kleine(re) en grote bedrijven.
De supermarkten hebben waarschijnlijk nog nooit zo’n hoge omzetten gedraaid.
Bij het opstellen van de jaarlijkse balans voor elk bedrijf gaan lijken uit de kast vallen waar tot nu nog met geen woord werd over gerept.
In een korte bijdrage op TV werd gisteren gewag gemaakt dat de evenementen sector het laatste jaar “1 procent” omzet maakte van wat de sector normaal jaarlijks opbrengt.
Voor elk die vertrouwd is met zaken doen staat dit voor 99 procent verlies van inkomsten. Dit haal je niet op met één goede zomer, noch met dubbele uren werken om het verlies om te keren.

Het is in het voorbije jaar een lijfspreuk van mezelf geworden : “Corona heeft meer kapot gemaakt dan we ons wensen voor te stellen”.
We weten allemaal dat het ganse Corona verhaal aan ons knaagt maar velen “wensen” het zichzelf niet voor te stellen.
Neen, U bent niet de uitzondering die het uw koude kleren niet raakt. Wees eerlijk met jezelf en jouw omgeving !
Iedereen is slachtoffer op zijn manier en het zal tijd vragen om de maatschappij terug tot pure maatschappij te maken.
We have seen nothing yet !

Het Corona Vaatje

Het word voor de gewone burger langzamerhand ergerlijk om te zien wat om zich heen gebeurd.
Als Belgen zijn we niet diegene die meteen een revolte zouden opstarten, maar het roept vragen op.
Ikzelf ben single en ben inmiddels “contactloos” gedurende 1 jaar … niet op vlak van mijn bankkaart, maar op louter menselijk vlak.
Knuffelcontact ? Wie bied zich aan in deze O zo gevaarlijke tijden waar men kans loopt een boete aangesmeerd te krijgen en als een klein kind erop gewezen word om voor middernacht thuis te zijn.

Wie had dat ooit kunnen denken in onze ultra snelle digitale tijden waar afstand vaak een vingerknip van ons vandaan is.

Het mag duidelijk zijn dat meer en meer mensen hun Eurocenten beginnen te vallen en zich ook vragen stellen waarom de “specialisten” om en om op dezelfde dagen opduiken in diverse TV journaals, inclusief een bezoekje aan een talkshow en dit niet alleen doen in Vlaanderen, maar ook te zien zijn met een zelfs iets bijgestuurde uitleg via RTLtvi of RTBF.
In Vlaamse studio’s doen ze het wel zonder mondkapje, doch eens in Wallonië geven zij daar het goede voorbeeld en dragen zowaar een mondkapje “in” de studio.

In de grondwet staat dat elke Belg gelijk is voor de Wet.
Nou nou, sinds Covid-19 niet meer, laat dat duidelijk zijn.
Onze rechten lijken me duidelijk vervangen te zijn door enkel plichten en maakt van de massa een gepeupel van ja-knikkers.

Met respect voor iemand die zwaar ziek word of werd, of aan diegene die in de zorgsector zware werkuren doormaken …
Doch er is om de x-tijd doorheen onze beschaving een pandemie die zich ergens aanmeld en eveneens doden maakt.
Het geheel word een ranzige vertoning die gesterkt word door een stakeholders meeting die plaatsvond dd 2019 01 22, maar die tot heden de media “wel” bereikte, maar waar ze geen enkele aandacht wensen aan te besteden.
Doen ze dit wel, dan zal de burger zich terdege afvragen naar het waarom van de vele uitleg, de vaak onwaarschijnlijke regelgevingen en waarom onze rechten enkel nog bestaan uit plichten.

Maar mondje dicht, je weet wel … “slapende honden wakker maken …” dat hoort niet hé.
Jammer, maar helaas.

Corona Horecatijden

Vandaag 8 Juni 2020 mag de Belgische horeca terug de deuren openen.

Het zal voor iedereen in de horeca meer dan even wennen worden.
Falingen die nog niet werden uitgesproken omwille van afwachten wat volgt gaan nu wellicht boven water komen.
Zelfs met de verlaging naar 6 % BTW kan men onmogelijk het gemis aan inkomsten terug opbouwen.

Ja, de regering en lokale overheden geven vele stimulansen, maar zij staan niet in de schoenen van de uitbaters.
Wat met de brouwerijen die straks eind het jaar hun debiet niet kunnen leveren conform de afnamecontracten met brouwers en café’s ?
Het word een ongeziene ramp die elke uitbater met een grijns in de glimlach zal dienen op te vangen.

Hetzelfde gaat ook op voor vele andere winkelzaken.
De motivatie zal aanhouden tot iedereen de belastingsbrief met inkomsten uit 2019 binnen krijgt.
Het zal voor velen de ongewenste mokerslag zijn.

Horeca Anekdote

Doet me denken aan een anekdote uit de tijd van mijn zaak te Limburg.
Buiten seizoen deed ikzelf en alleen het terras etc …
Op een dag zit er een klant en zij begint tegen de “garçon” te roepen en te klagen dat het geen gezicht heeft, gejammer tot en met.
Zegt ze opeens “Ik wens de patron te spreken NU” …
Ik ben binnen gegaan, heb mijn plateau op mijn toog gezet, ben terug buiten gegaan en vroeg aan de vrouw “Mevrouw u had om mij gevraagd ?“.
Ik WIL de patron spreken !!!
Ik zei haar : Inderdaad mevrouw, ik ben de patron.
Ik heb niet meer dienen te zeggen.
Verontschuldigingen van haar zijde van boven tot onder.
De vrouw heeft de rest van de namiddag “blijven” zitten op mijn terras, heeft met regelmaat besteld en zat tegen andere klanten wederom maar te zeggen hoe goed het was in mijn zaak …
De vaste klanten op het terras zaten er heimelijk om te lachen

Heatwave

… en ze hebben er toen een liedje over gemaakt anno 1976. Herinnert u zich nog “Heatwave – Boogie Nights” ?

We mogen niet klagen hé …

Straks donder en weer regen en de Belg gaat dan weer klagen dat ze geen zomer hebben.

In 1996 was de maand April van start tot einde kurkdroog, ik woonde toen in Limburg (Herk-de-Stad) … maar daar spreekt geen mens meer over alhoewel het toen precies 20 jaar geleden was na de “hete zomer” van 1976.

In 1996 heeft het vanaf Mei tot medio Juli dan geregend en gehageld dat de oogst van menig fruitboer naar de knoppen was (één van hun slechtste oogsten in decennia).

Nu zijn we terug zowat 20 jaar verder en we hebben weer een warme periode te pakken, doch nu wijt men het aan global warming, iedereen moet zich insmeren van kop tot teen, en zoals elk jaar als het eens even warm is zegt de weerman “genoeg drinken, uit de zon blijven etc etc”

Ik bedoel maar, in 1996 had ik te Limburg in 1 maand van 30 dagen zowat mijn ganse seizoen reeds goedgemaakt met “massa’s” klanten op mijn terras, en daarna diende de echte zomer en stroom van toerisme nog te beginnen (bouwverlof = vanaf medio Juli etc +Augustus). Ik heb toen een seizoen gehad tot de eerste 2 weken van Oktober.

Maar inderdaad in Mei & Juni had ik zogoed als geen winst verder opgebouwd, anders was 1996 een waarlijk superjaar geweest.

• blog Global Warming