Ik ben zaterdag schoenen gaan kopen. Jawel, 2 paar schoenen en het 2de paar zowaar aan een prijsje
Waar Gebeurd 1.0
In een deelgemeente van mijn stad ga ik een schoenenzaak binnen. De zaak verkoopt goede kwaliteit, is niet de goedkoopste, maar voor wat hoort wat
Ik word door een schoon meiske meteen begroet : Bonjour monsieur … Ik reageer even enthousiast ook met bonjour. Nu ja, ik heb daar geenszins een probleem mee.
De jonge dame loopt even voor me uit en draait zich opeens om en vraagt in het Frans of ik herenschoenen wens aan te kopen. Nu ja, als man denk ik dat ik ze niet kom kopen voor mijn moeder. Ik antwoord dus bevestigend en we zetten de tocht stapsgewijs verder. Tussenin vraag ik haar of ze ook Nederlands spreekt. Zij vertelt me in het Frans : neen, ik ben Portugees en werk hier al 4 maanden in de zaak. Vier maanden en u heeft onze lokale taal nog niet aangeleerd … en begrijpt u ze dan ? Het antwoord is een droge non. Ik meld het meisje dan maar dat ik toch liever een medewerker wens die wel Nederlands begrijpt.
Een paar schoenen koopt men niet alle dagen, en het is aangewezen dat de passende schoen aangekocht word. Een jongeman heeft mij daarna te woord gestaan … en ik moet zeggen : een jonge gast … maar heel goed op de hoogte van de producten. Een pluim waard !
Waar Gebeurd 2.0
In de jaren 90 had ik dik 9 jaar een horecazaak te Limburg. De seizoensperiode was vaak onwezenlijk druk en op zo’n momenten hebben dagen geen uren meer en alle medewerkers dienen op één lijn te staan whatever happens.
Klanten van mij, die heel goede vrienden werden én bleven hadden een nichtje die naar België kwam om er te wonen en werken (alle werkvergunningen waren in orde etc). De vrouw van het koppel vrienden was Marokkaans, geboren in Casablanca en haar nichtje kwam uit het zuiden van haar thuisland en had een Berberse afkomst. Dit betekend dat hun nichtje Berbers, Arabisch en Frans kon spreken. Ik wenste die vrienden niet te ontgoochelen en vertelde hen dat ik hun nichtje in dienst zou nemen, maar dat met een constant vol terras ik geen tijd had om mee te gaan lopen met haar om telkens te zorgen voor een vertaling. Afgesproken werd dat ik de eerste periode onderling met haar Frans zou spreken, doch zij diende hoe dan ook naar de klant toe het beste ervan te maken zodat de klant zich niet nodeloos druk diende te maken (vakantie is en blijft vakantie)
Haar eerste werkdag, was voor ons beiden onderhevig aan gewenningsverschijnselen … men zou voor minder, een klant is een klant en elk hebben zij hun ja dan neen uitgesproken morele waarden. De eerste bestelling word op de toog gelegd en het meisje vertrekt terug richting terras zoals afgesproken. In die tussentijd maakte ik dan de bestelling klaar en bij de 2de bestelling kon de eerste meteen de deur uit, dat was mijn systeem van werken. Zo gezegd, zo gedaan dus. Probleem : wat op het kaartje stond kon ik onmogelijk lezen. Daar staat men dan als patron van de zaak ! Het meisje komt terug binnen en vraagt waar haar bestelling staat, en ik vraag haar in het Frans wat er op haar kaartje staat … zij antwoordde in het Frans : Ik noteerde alles fonetisch zodat je het zou begrijpen in jouw taal.
Ik schrok me letterlijk positief te pletter. Fonetisch ? Ja man … dat was iets dat ik nooit leerde op school. Dus was haar eerste avond werken ook voor mij eens een nieuw begin. Hoe dan ook, de eerste week ging voorbij en de klanten, én ook de lokale vaste klanten, bleken reuze positief te zijn over haar, het was alsof zij reeds jaren werkte in mijn zaak en geen enkele klant die mij kwam opmerken dat ze elkaar niet begrepen.
Op het einde van de eerste week komt zij haar avond shift doen en ik begroet haar zoals afgesproken nog voor eventjes in het Frans. Zij zegt mij : Goede avond ! Kan ik starten of is er eerst nog iets af te wassen ? Ik stond spreekwoordelijk aan de grond genageld. We waren nog geen 7 dagen samen aan het werk en ik was verrast van haar taalvaardigheid. De avond start en op het einde van de shift komt haar tante en oom binnen, waarbij zij vragen wat ik van haar vind. Wat bleek ? Beiden hadden 1 week enkel met haar Nederlands gesproken … haar elk soort bier, frisdrank, ijs coupe, ea uitgelegd en hoe zij het diende te begrijpen en uit te spreken én evenzo belangrijk hoe zij de klant diende af te rekenen.
Op het einde van het seizoen vertelde zij mij haar kleine geheimpje. De eerste 2 weken had zij elke handeling (taal, rekenen …) vertaald naar het Berbers en haar antwoorden omgezet naar het Nederlands die zij dag na dag oppikte doorheen het gewoel van een vol terras.
Of men nu een seizoensarbeid of vaste job gaat opnemen in hetzij Marokko, Italië, Frankrijk, China … of Portugal zal men minstens ook vragen (lees : eisen) dat men hun lokale taal gebruikt, zowel in het begrijpen als spreken ervan. In zaken doen komt de klant steeds op de eerste plaats én een klant moet bediend maar ook gediend zijn.
Maak een fan van uw klant !
44thwaves 