1978 – 2013 Jubileum

t Is zover !

Het is vandaag 14 Oktober 2013 en precies 35 jaar geleden dat ik mijn eerste stappen zette in radio en media. Als de dag van gisteren ? Neen, want wat ik in die periode allemaal mocht meemaken kan men niet samenvatten in één dag.

Wat ooit begon als een passie, groeide uit tot een hobby die leidde tot mijn dagelijkse bezigheid – lees : job, eerst in dienstverband en later als zelfstandige.

In 35 jaar heb ik nogal wat mensen de revue zien passeren, een aantal van hen zitten door mijn schuld ook in eenzelfde schuitje … ze kregen het radio- enof muziekvirus over van mij – Mea Culpa (LOL), anderen kruisten of vergezelden mij op die weg. Sommigen kan ik tot heden nog steeds tot mijn kennissenkring rekenen, en daar ben ik terecht blij en trots om.

Ontmoetingen van alle slag heb ik meegemaakt …

• in het prille begin als Vlaamse radio host op een Waalse vrije radio (LLN – Radio Libre Louvain-La-Neuve – 1979 / 1980)
• mijn eerste duo presentatie met Connie Neefs, waarbij alles die kon mislopen … verkeerd ging, maar niet omwille van onze schuld. Ik leerde van haar het gezegde “Roeien met de riemen die je hebt”, en zowaar onze presentatie opdracht werd een groots succes. Ik heb die wijsheid nog vaak kunnen gebruiken in de jaren die daarop volgden.
• een opsomming geven van alle artiesten die ik ooit mocht ontmoeten is onbegonnen werk. In aanvang zijn nogal wat artiesten door mij in volle trots aangekondigd waar geen mens nu nog van hoort, doorheen de tijd kwamen daar grotere en bekendere namen bij en vanaf de mid-jaren 80 kan ik terecht getuigen kennis te hebben gemaakt met de grote namen uit de internationale music-scene.
• mijn mooiste en grootste souvenir heb ik te danken aan een bedrijfsevent die doorging in het Casino van Knokke. We waren toen met een echt wel héél beperkte groep van een 40-tal genodigden, een selectie van enkel Belgische mensen uit de media. TV icoon Jo Röpke was één van hen, en als ik me het nog goed herinner werd de avond voor de Vlaamse aanwezigen gepresenteerd door Jo met de Banjo. De ster én special guest van de avond was niemand minder dan Jean Toots Thielemans. Toots zou een act-de-présence doen van een 3-tal nummers, hij speelde nonstop het daaropvolgend 1,5 uur.
• ik kan zo nog tientallen verhalen neerpennen, en eerlijk waar, u zou mij dienen te geloven in alles wat ik schrijf. Probleem is dat van de merendeel van al die activiteiten ik geen foto’s als bewijs heb. In die periode was er nog geen gsm met camera of digitale fototoestellen waarmee elke beweging werd vastgelegd. Doch op veel van die events werd er ook niet gefotografeerd, het was not done ! Of een ontmoeting nu enkele minuten duurde of een ganse avond in beslag nam, het werd steeds gezien als een privaat gebeuren … en van jouw kennissen neem je ook niet elk moment van de dag een foto.
• events, er zijn er een aantal geweest ! Tegenwoordig moet iedereen minstens wel één bandje om de pols dragen om te tonen dat ze er ook mogen bijhoren, of om te kunnen tonen dat ze er waren. Ik heb die bandjes ook nog gezien, maar heb deze zo goed als nooit gedragen. Ik had ze niet van doen … begroeten en doorlopen, want ik werd er verwacht … én ja toen liep op grote events het ook al vol met security … maar als je er écht bijhoort heb je zo’n bandje niet nodig.

Ik heb mogelijks één geluk dat ik met de technologie ben mee geëvolueerd. Komende uit de vinyl en cassette tijd, maakte ik de evolutie mee van audiodragers via prille systemen die een CD konden afspelen, de terziele gegane DAT-tapes, de eerste echt draadloze microfoon tot het heden waar een vinger enkel nog dienstig is om een klikje te maken op de muis of op de enter-knop.

Het digitale tijdperk opende tal van nieuwe mogelijkheden die ik me voor zoveel als mogelijk eigen heb gemaakt. Enkel, alles die nu nog gemaakt word door mij zie ik als hobby. Inderdaad, de passie van weleer is zowaar terug en er is bitter weinig software die mij vreemd is … zolang het te maken heeft met audio of video.

Ik vind het wel leuk om nogeens door iemand gevraagd te worden om een audio montage uit de losse pols te schudden. Enig verschil is dat het toen gebeurde via een knip- en plakapparaat, en het nu ge-edit word tot op een 1000ste van een seconde. Ik ben blij dat tal van mensen en artiesten mij nog weten te vinden voor raad of daad. Het is het bewijs dat ik de evolutie door de tijd goed doormaakte.

Wie had dat gedacht dat ik 35 jaar na dato op een blog nog een bijdrage zou schrijven over mijn eerste liefde. Blijkt dat ik als 1-jarige peuter toen reeds “boenge boenge” riep als er muziek speelde op de radio. Door de schuld van mijn ouders (LOL), ik op 12-jarige leeftijd tgv mijn Plechtige Communie mijn eerste cassette-radio mét microfoon kreeg en dat dit de aanleiding was om gewenst of ongewenst omstaanders een interview af te nemen … en dat apparaat ook een on / off knopje had waarmee ik mijn eerste aankondigingen van platen deed die tot overmaat dan ook nog eens live te horen waren via een luidspreker in de kruidenierszaak van mijn Moeder. Alles in beschouwing genomen, een mens doet wat als kind zonder zich af te vragen of het ook wel zo leuk overkwam naar die klanten toe.

Of ik mijn alter ego als dj MC ooit nogeens zal laten opdraven blijft een open vraag. Ergens zou ik het wel wensen te doen, met andere woorden : de goesting is er zéker nog … en op vlak van hedendaagse muziek kan ik iedereen zo de allernieuwste hits om de oren slaan … maar, maar … het blijft een maar of het er ooit wel van komt. Vaak denk ik “been there, done that”.

Muziek, radio en media in het algemeen zullen wellicht steeds mijn grote liefde blijven … dus wie weet dat er ooit nog weleens een dj MC kreet weerklinkt ergens ten velde.

• dj MC harry Belgium – homepage
• dj MC harry aka 44th Wave – SoundCloud
• download dj MC harry audiobestand – harry @ full speed

Belgian Music The Best

Ik werd een beetje groen van colère toen ik straks een bericht van een mede-blogger aan het lezen was. Hij is een singer/songwriter, heeft een pracht van een stem … maakt dus ook goede muziek … en kan mijn inziens zo internationaal doorbreken.

Hij bracht eveneens een zomer singel uit, die zo blijkt, niet gedraaid word op de Belgische, en in dit geval Vlaamse zenders (in deze, lokale en regionale stations buiten beschouwing gelaten). Quote : “Ondanks de vele positieve reacties van het publiek is er geen enkele nationale radiozender die de single wil opnemen in de playlist”. 

Nochtans hoor ik als de dag van gisteren een zekere Minister van Media tijdens interviews op nationale tv stations verkondigen dat iedereen een percentage producties van eigen bodem dient op te nemen in hun playlist. Voor de enkelingen die nimmer hoorden over een playlist, dit is de lijst van te spelen nummers/platen tijdens een radio uitzending. Radiomakers ten lande verenig u !

… en hierbij heb ik het specifiek over radiomakers, … een vreemd gevoel begint mij te bekruipen of er in feite nog competente djocks aan de knoppen zitten, of als menigeen blind, volgend als een kudde schapen en ja-knikkend de leader die het eens zal komen te vertellen blijvend zal volgen …

Radio maken is een volks gebeuren, maar eveneens een medium die zich richt naar het volk. Elk station heeft sinds decennia hun eigen format, hun eigen gezicht afgestemd op hun doelpubliek. Ik ben de eerste om dit te beamen, want ik volg het wereldje van heel nabij sinds 1978. Doch middels alle criteria die men van hogerhand dient op te leggen (jammer dat het zover is gekomen) surfen de guys en girls van radioland hun eigenste koers following the leader of the band.

Lieve mensen in radioland, radio maak je met je hart, met een deeltje van je ziel die je afstaat aan jouw luisteraar, je maakt mensen voor even gelukkig … en ja, ik heb alle begrip dat we al lang niet meer leven in verzoekjesland waar één luisteraar je ganse playlist kan gaan bepalen. We leven vandaag, doch The Spirit van radiomaken moet je koesteren alsof het je enige liefde is.

Wie keek reeds eens mee via een webcam tijdens een radioshow ? Ah, ik denk zogoed als iedereen. Vraag : Wat heb je gezien, wat viel jou op, welk gevoel kreeg je daarbij ? Iedereen is het er over eens dat we in het digitale tijdperk leven, en software programma’s zoals Traktor, Adobe Audition, StationPlaylist Studio, ProppFrexx ea radio maken vaak een beetje een te clean beeld laat afstralen op de inhoud … en als je het gebeuren gaat mee volgen via hun webcam het er voor de luisteraar vaak moet uitzien als : “radiomaker zet de schuiver open en spreekt, volgende plaat start, radiomaker gaat de studio uit en de daaropvolgende plaat start evenzo automatisch”. Voelt u zich dan niet een heel klein beetje bij de neus genomen ?

Welnu, dierbare lezer en luisteraar, dat is nu een playlist. Alles word deskundig in het zendschema geplaatst en word op de juiste tijd netjes ten hore gebracht aan de Natie. Maar wie stelt die playlist nu samen ? Eenvoudig : een raad buigt zich tijdens hun wekelijkse meeting over de inhoud … wie wel, wie niet … Zij alleen beslissen over wat jij te horen krijgt tijdens de toffe radioshows die je beluistert op de werkplaats, thuis of tijdens die vervelende poetsbeurt. Jammer hé, want voor een verzoekje hebben we nu net even geen tijd meer, want the automatic pilot heeft alles voor jou reeds netjes gepland.

Jij bent een die hard fan van jouw idool, maar no way, jouw lieveling zal de revue niet passeren, en ik heb het donkerbruin vermoeden dat hoe meer jouw idool aangevraagd word, hoe minder de radiomakers geneigd zijn om die te draaien. Nochtans jouw favoriete idool waar je zo fan van bent leeft bij de gratie Gods van zijn/haar auteursrechten. Dat is het loonzakje die een artiest wordt uitgekeerd door diensten als Sabam, Simim ea

Nog niet overtuigd ? Als afsluiter deel ik met u een waar gebeurd verhaal, het gebeurde een paar maanden geleden – net voor de zomer. Iemand uit mijn contactenlijst maakt een release van een nieuwe track. Deze track werd tot nu geremixed door een 7-tal grote namen uit het internationale dj wereldje en werd inmiddels uitgebracht als worldwide release op een 10-tal compilatie CD’s. Een mens zou voor minder veronderstellen dat die artiest een bullseye van een hit te pakken heeft. Het nummer werd dus voorgesteld aan Q-Music en MNM …. en hoop doet leven, nietwaar.

• bij een eerste contact meldde men de artiest, stuur ons het nummer door, we bespreken het tijdens onze wekelijkse meeting van de playlisten, en je hoort nog wat van ons
• 3 maanden later, nadat nog geen enkele feedback werd overgemaakt aan de artiest, neemt de artiest terug contact op. Antwoord : stuur ons het nummer door, we bespreken het tijdens onze wekelijkse meeting … … …

Dit noem ik de mensen met een kluitje in het riet sturen. Probleem is, het is niet enkel die ene artiest, het is evenzo mijn mede-blogger, maar ook jouw idool – die jij gaat bekijken waar ten lande er ook maar een optreden is – die hetzelfde ervaart.

Vaak lijkt het me dat er een soort Back to the past movement nodig blijkt te zijn, die ons terugbrengt naar de jaren 70 … Toen waren ook een Mi Amigo, Noordzee, Veronica en talrijke andere initiatieven nodig om artiesten airplay te geven waar ze recht op hadden.

ter info : WIKI 27.03.2003 – WIKI 26.05.2010 – de mede-blogger