Big Brother 2k21 is back ! De reality check die het virtuele reëel zal maken Grijze muis of haantje de voorste ? You ain’t seen nothing yet !
Het lijkt erop alsof Corona het land uit is en Big Brother de plaats ingenomen heeft. Big Brother maakt, waakt en beslist over de opgemaakte regels, wederwoord is mogelijk maar niet aangewezen. Big Brother is consequent. Maar hoe consequent is de kandidaat in zijn huis ? Is Big Brother consequent ? Big Brother maakt, bewaakt en beslist de regels of keert ze om ten behoeve van strijd of tegenstrijd van en door de kandidaten.
Hoe rustig of hoe zwaar het word in het huis beslist enkel Big Brother. Rijkelijk leven of dagenlang overleven op rantsoen ? Prikkels worden irritant. Liefde word jaloezie. Leuk doen word ergernis. Privacy word gemeen goed.
Het feit dat het virtuele leven van de kandidaten impact zal hebben en dit tot realiteit zal maken zal hen als kandidaat treffen. Private levenssfeer van de kandidaten word 24/7 onderdeel van jou als kijker. Jij als kijker beslist hoe privé privacy is. Big Brother heeft echter ten allen tijde de touwtjes van de poppenkast in handen.
Lieve Peter en Meter, lieve Papa en Mama, lieve neven en nichten, lieve vrienden van het eerste uur en uit het heden
Het voorbije jaar 2020 gaf ons meer dan bedoeld haar Het jaar was zo bizar dat we ons allen voelden als een ware nar Vele geliefden haakten af en onze vreugde ging bergaf Eenzaamheid werd ons deel en voor sommigen vaak één geheel Wat ons rest is hoop, hoop op beter, hoop op samenzijn, hoop op liefde voor onze naasten, hoop
Ik wens U allen, uw familie en allen die u lief zijn een nieuw jaar 2021 vol liefde en hoop
Het jaar 2020 was voor eenieder van ons een bizar en vaak eenzaam jaar. Niets of niemand kon hierin verandering brengen. Als mens hebben wij het simpelweg wereldwijd dienen te ondergaan. Niet gevraagd, niet gewenst, was en is er een onzichtbare vijand die ons kwaad wenst te doen. In onze wensen aan elkaar het vorige Nieuwjaar hadden wij echter heel wat andere zaken voor ogen, van gezondheid over veel geld tot ergens wel een goed lief. Weinig tot niets van die vele wensen werd ingevuld eens we 13 Maart 2020 bereikten. Het leven viel voor velen van ons helemaal stil, met heel vaak eenzaamheid tot gevolg.
Om die reden pas ik me dit jaar ook aan, en maak via deze weg mijn wensenkaart over zogenaamd Corona proof. Knuffelcontact werd in België verkozen tot het woord van het jaar 2020. Laat dit mijn wens aan u en uw familie zijn, een optimale gezondheid en tal van knuffelcontacten waar we allen terug een leven en bestaan kunnen door op- en rondbouwen. Een bestaan zonder na-ijver, zonder jaloezie, zonder haat, zonder vooringenomenheid, maar met liefde, vriendschap en genegenheid tot anderen overgoten met een sausje van intens respect tegenover elkaar. Laat 2021 ons het letterlijke licht brengen aan het eind van de Corona tunnel.
Gij zult niet samen shoppen, noch met uw vrouw, noch met uw partner in één en dezelfde ruimte. Gij zult een winkel betreden enkel als u deze alleen kan binnengaan middels ontsmette handen en mondmasker. Gij zult thuis niemand ontvangen die niet behoort tot uw bubbel, ook niet uw ouders, noch uw kinderen. Gij zult kiezen tussen uw kinderen wie deel mag en kan uitmaken van een samenzijn onder 1 dak, de anderen zal u geen toegang verlenen. Gij zult met maximum 4 mensen samenkomen of zich vervoegen op openbaar domein. Gij zult geen café, bar of restaurant betreden. Gij zult niet op vakantie gaan naar het buitenland, in het binnenland is mogelijk, doch u zal uw voeding tot u nemen op de hotelkamer. Gij zult met de feestdagen geen samenkomsten organiseren, niet binnen, noch buitenshuis. Gij zult vreugde vuren en vuurwerk weren en erop toezien deze niet te gebruiken, niet thuis, noch bij uw buren. Gij zult als alleenstaande de Kerst en feestdagen doorbrengen alleen of met maximaal 1 knuffelcontact en 1 bijkomende vriend(in) waar u geen directe omgang mee zult hebben.
Gij zult deze geboden volgen op straffe van boete die u meteen als aflaat 250 Euro digitaal of cash zal overmaken.
De aangestelde diensten zullen u en de uwen hierbij ondersteunen door toe te zien op de uitvoering van de geboden. De aangestelde diensten zullen u en de uwen in het oog houden bij dag en nacht via allerhande controles die inhouden dat zij vrij uw woning kunnen betreden enof er toezicht zullen op uitoefenen, ook vanuit de lucht door middel van drones. De aangestelde diensten zullen erop toezien dat niemand zijn huis uitkomt, noch het openbaar domein betreed tussen middernacht en 5 uur des ochtend. De aangestelde diensten zullen u en de uwen niet meer aanspreken hoe het te doen, maar meteen overgaan tot repressie in de vorm van een betaling van een boete à rato van 250 Euro minnelijke schikking.
Bij het aankloppen van de aangestelde diensten bij u thuis zal u opendoen zodat zij zich kunnen vergewissen dat u en de uwen niet in overtreding zijn. Gij zult allen als het plebs ten lande alle regelgevingen en beslissingen uitvoeren ten voordele van uzelf en uw medemens.
Samengevat : Gij zult dus niet feestvieren, niet juichen, geen kreten uitslaken en elke expressie van uw gelaat blijvend bedekt houden door het dragen van een mondmasker. Gij zult alles ontzegt worden en zal uw hobby op openbaar domein niet uitvoeren, niet aanwezig zijn bij sportwedstrijden, noch in de omgeving ervan. Gij zult indien u toch nog besmet geraakt in een welomschreven quarantaine geplaatst worden ten huize en het openbaar domein niet meer betreden.
Wellicht vindt u als lezer dit allemaal wel héél verregaand, doch dit is de huidige realiteit in dit bizarre Covid-19 / Corona jaar 2020. De bevolking heeft vanaf 13 Maart 2020 in ons land België bij aanvang van de eerste golf zogoed als zichzelf opgesloten om zichzelf te beschermen tegen de “onzichtbare” vijand. In de huidige tweede golf word enkel nog toegezien en bestraft.
Via de media bereiken ons vaak beelden die in deze tijden als schokkend kunnen begrepen worden. Zaterdag 12 December 2020 speelde Anderlecht een voetbal match tegen Genk, won deze en tot hun blijdschap werd deze gevierd in de kleedkamers. Blijkbaar zijn sporters übermenschen die hoger worden aangeschreven dan de gewone mens. De afbeelding hierna toont de Anderlecht spelers tijdens hun explosie van vreugde in de kleedkamer waarbij van bubbels geen sprake is, 1,5m afstand niet bestaande is, mondmaskers ja dan neen binnen het bereik liggen maar niet gebruikt worden. Het vreugde tafereel is van dien aard dat men zich als gewone burger vragen stelt “Waarom zij wel, en ik niet ?”.
Als alleenstaande stel ik enkel vast dat ikzelf ruim 39 weken, hetzij bijna 10 maanden, mezelf onthoud van elk mogelijk contact die een risico kan inhouden. Ik hoogstens buiten kom voor boodschappen en essentiële verplaatsingen en ik niemand verplicht mij te moeten ontmoeten, noch dat anderen gesmeekt worden dat ik deel zou mogen uitmaken van hun bubbel. Sociale contacten zijn in deze Corona tijden dan ook nihil, tenzij iemand buitenom zich de moeite getroost om een email of sms te sturen, en in het beste geval mij opbelt. Onderstaand beeld die met veel enthousiasme vertoont word op onze nationale media vind ik zacht uitgedrukt wraak roepend, te weten dat wij als “gewone” burger elke regel dienen te volgen op straffe van boete.
Het zal uw kind maar wezen, doch elk en iedereen is vrij hierin een eigen oordeel te hebben enof hierover te vormen.
In deze bijdrage neem ik u even mee naar een plaats en moment in mijn jeugdjaren. Ik zag onderstaande foto vandaag opduiken en er flitsten meteen een aantal herinneringen voorbij. In de huidige bizarre tijden even verademen met een blik op hoe het vroeger eraan toeging.
De Eglantier werd 2de helft jaren 70 opgericht door de toenmalige pastoor Ghistelinck. Hij was een jonge pastoor en had meer wereldse ideeën en gaf zo de jeugd van Schiervelde een vaste stek waar ze tijdens het weekend terecht konden (zowel op vrij, zat als zondag).
Er was inderdaad ook een soort bar, maar het was geen zuipkot. Er werd heel wat muziek gedraaid én gemaakt door een lid die bv gitaar speelde. Ik herinner me dat bv Bob Dylan en het aansluitend genre meer dan vaak gedraaid werd.
Tijdens de jaarlijkse wijkfeesten van Schiervelde werd het wel voor 1 weekend per jaar een fuifkot. Leuk detail : Nog voordat ik startte met de ziekenomroep (1978) heb ik daar voor de eerste keer gedraaid als DJ tijdens de wijkfeesten, het jaar daarop kon ik reeds (betaald) aan de slag in de zaal Ter Walle.
Mijn eerste echte optreden voor groot publiek was er tussenin die periode tgv een jongeren sportweek georganiseerd door Bloso met diverse sporten tussen 6 landen (ondermeer Frankrijk, Spanje, ea). De zaterdag van die week werd er een afscheidsfuif georganiseerd door Eglantier in zaal Ter Walle waar ik dus toen draaide.
Om eerlijk te zijn, na een paar jaar Eglantier heb ik er wel leren uitgaan daar er toen meer en meer TDs en fuiven werden georganiseerd in oa de Elckerlyc, achterzaal van De Damier etc Punt was dat merendeel samenkwamen in Eglantier en van daaruit dan met de fiets op stap gingen. Het was een mooie periode, ook al omdat ieder lid uit de directe omgeving kwam en de één de andere wel van ergens kende.
Van dag 1 ben ik op zoek geweest, inderdaad op zoek, naar handschoenen en mondmaskers. Nergens te vinden, noch te koop. Ach ja, de levering uit China bleek niet conform de Belgische richtlijnen, nochtans 2 weken later zie ik op BBC World eenzelfde vliegtuig, met identieke containers uitgeladen worden op Britse bodem op gejuich onthaalt door Boris Johnson. Wie vertelt ons de waarheid ?
Heb uit dat gevoel van onveiligheid ons aangepraat door het nationale TV journaal via een contact / artiest die ik persoonlijk ken me ingeschreven op zijn custom mondmaskers en deze online besteld. Doch ook hier, tot teleurstelling van hemzelf, werd de levering pas uitgevoerd na 1,5 maand. Ik kreeg een pakket plastiek handschoenen – omwille van ons opgedrongen door de media en politiek indien men een supermarkt bezocht – bij een bevriend benzinestation. Oef, ik was veilig nu alhoewel het nog geen medische handschoenen waren … dacht ik, maar nog geen mondmasker.
Ik belde mijn huisarts en die zei me “kom gerust langs voor een exemplaar van mijn voorraad”. Eindelijk kon ik me “veilig” doorheen Coronawereld bewegen. Kort daarop deed Stad Roeselare een bus aan bus bedeling van herbruikbare maskers, 1 per gezinslid waarna deze actie nog tweemaal werd herhaalt. Na dik 2,5 maand en na vaak gemaakte bezoeken, werden plastiek kits per 10 mondmaskers aangeboden in de apotheek. Kostprijs 32 Euro … Een bevriend dokter vertelde me “1 mondmasker heeft een productiekost van 20 cent”. Maar nog steeds geen handgel.
Ik heb me zot gezocht om handgel omwille van wat te horen was via TV uit monde van de “virologen” … Wassen, wassen én ontsmetten met handgel ! Ik vond uiteindelijk op een Nederlandse website handgel aangeboden in 750 ml flesjes aan de prijs van 14 Euro. Levering gebeurde na 2 dagen. Na de 3de maand vond ik een apotheek in de stad die ze op voorraad “zou” hebben. Een flacon van 125 ml voor 18 Euro ! Handschoenen draag ik niet meer – alhoewel nu ruim op voorraad – omdat mijn huisarts oordeelt “ze geven U een vals gevoel van veiligheid”.
We zijn inmiddels in week 26, inderdaad vrijwel 6,5 maand in het Coronaverhaal … en een mens zou er moe van worden. Als alleenstaande dien ik niet op bezoek te gaan naar de “zo geliefde bubbels”, want iedereen heeft zijn eigen familiebubbel. Indien men tijdens het boodschappen doen al een bekende ontmoet dient men elkaar fysiek te mijden, want een hand geven is des doods, laat staan dat ik iemand van hen zou wensen een knuffel te geven. Sociaal leven kan men dus beschouwen als nihil … en ik die dacht dat 2020 een scharnierjaar zou worden om een stap vooruit te zetten na tal van tegenslagen in de voorbije jaren.
Meanwhile zegt men dan zo mooi in het Engels gaat de Corona show op TV gewoon verder. Het begint te gelijken op een “soap”. De alleswetende virologen, specialisten én politiekers duiken in elke nieuws gerelateerde show op, goedlachs maar zo “lijkt het” nog even consequent. Wat mogen zij dat wij niet “kunnen” doen ? Antwoord : Zij mogen, kunnen en wellicht dienen hun sociale bubbel te verlaten om “het volk” duidelijk te maken dat wij de regels als bevolking dienen te volgen. Dit aanschuiven aan tal van tafels met steeds vaker een andere gastspreker komt bij mij over dat zij blijkbaar immuun zijn voor alle opgelegde regels. De politiek werd vorige week als het ware in het hart getroffen toen bleek dat Egbert Lachaert besmet was met Covid-19. Weg dus de kansen op een definitieve regering, want één van hen die de voorbereidingen dient te maken blijkt zelf besmet. Als burger van ons land zou men beginnen te denken “ach eindelijk één van hen”.
De mens is een kuddedier, en eens men de kudde kan leiden naar een ander bestemming volgt iedereen dat bepaalde traject. Het lijkt me dat wat ik het “Corona verhaal” noem onze toekomst méér dan ingrijpend zal veranderen. Wereldwijd was er strijd en tegenstrijd over het klimaat, sociaal economische items, maar dat leek me enkel de hardliners te beïnvloeden. Merendeel van de bevolking zag het gebeuren vanop afstand, of maakte er geen deel van uit. Het erop “inhakken” van hoe het niet moet in ons dagelijks bestaan kan verregaande gevolgen hebben als wij als mensen niet snel een nieuw traject krijgen aangeboden die ons terug een toekomst kan bieden. Een toekomst waar men zich terug kan begeven in en op plaatsen waar wij ook naartoe wensen te gaan. Een sociaal gerichte toekomst waar wij terug “deel uitmaken van de samenleving”, zonder grenzen in het begroeten en ontmoeten van onze soortgenoten.
Ik zie voor mezelf 1 belangrijk punt in de toekomst die ik afleid uit het verleden. De “Spaanse Griep” anno 1920 werd gevolgd door de “Roaring Twenties”. De vrouwen ontdeden zich voorgoed van het korset, couturier Coco Chanel deed een nieuwe wind blazen in modeland, politiek onderging een periode van toenadering, de Charleston is het icoon van de “Roaring Twenties”, aangevuld met de Rumba en Foxtrot. Dat dit mooie nieuwe leven in de jaren 30 zou gevolgd worden door de “Grote Depressie” was toen nog een ver van mijn bed show. De “Hong Kong Griep” anno 1967 – 68 speelde zich af in de “Roaring Sixties”. Het waren weliswaar woelige jaren met tal van oorlogen die her en der werden uitgevochten, maar het waren ook wilde jaren als men terugdenkt aan het enorme aanbod in muziek die dit decennium ons opleverde. Het orgelpunt van deze periode was Woodstock van 15 tot en met 18 augustus 1969. Ook deze periode werd gevolgd door een crisis periode, de eerste en tweede oliecrisis, de Koude Oorlog steekt zijn kop op en terrorisme grijpt om zich heen. Doch de 70s crisisjaren brachten ons ook mooie zaken in de music scene zoals Reggae, Glitter Rock en Disco. Kort door de bocht zou men kunnen zeggen, wat The Beatles en Rolling Stones waren voor de 60s, was ABBA dit voor de 70s.
Er is dus hoop, en dat is wat men via tal van mediakanalen ons dreigt te ontnemen. Het vertier in de horeca en in muziekland zit in een héél diepe put. Vele zaken, bedrijven en artiesten gaan zichzelf opnieuw dienen uit te vinden. Eens iedereen, en elk van ons onze “nieuwe draai” hebben gevonden kan het wellicht “een tijd van verlichting” worden waarin wij als mensheid eindelijk gaan begrijpen dat leuk doen en zijn net iets leuker is dan het zich ergeren aan onbenullige zaken.
Voor iedereen die dient te leven van aanwezig publiek is het een onwaarschijnlijke HELse tocht die men niet kan terugdraaien.
Elk die leeft en werkt in de sector zijn stuk voor stuk mensen met persoonlijkheid én vooral met idealisme.
Ik stel me enkel de vraag bij hoeveel het idealisme het geheel zal overwinnen.
Een mens dient te kunnen verder functioneren, ook in het gewone dagelijkse leven weg van de scene.
Als beiden na die lange tijd dreigen weg te vallen zonder te weten wanneer het wel terug kan dan gaan elk van hen dringend dienen persoonlijk aan te kloppen bij wat zich in ons land pleegt minister of verantwoordelijke te noemen.
Elk normaal functionerend mens heeft er eigenlijk geen woorden voor.
Men heeft er geen woorden voor als men woensdag (19.08) “de Zomer Van” bij de VTM zag waar aanwezige politiekers zonder afstand houden aan tafel zaten en waar Will Tura op verwelkomt werd.
Will deed het uit betrokkenheid, ook hij dient zijn brood te verdienen …
Maar alle aanwezige politiekers en de rest van het gezelschap zaten samen aan 1 tafel “groter” dan een bubbel van 10 met een brede glimlach te genieten van het goede leven.
Te weten dat héél wat gewone burgers met inbegrip van de event sector het niet meer mogen en niet meer kunnen … want wie de bubbel negeert zal straf krijgen.
De wereld is op dit moment te gek voor woorden, en dat laatste is laat ons zeggen nog vriendelijk uitgedrukt.
Neem even rustig plaats, en maak kennis met hoe het toen was.
Proficiat aan iedereen die geboren is in de jaren 1930, 1940, ’50, ’60, ’70 en begin jaren ’80 !
Je hebt het overleefd met moeders die rookten en/of dronken terwijl ze zwanger van ons waren.
Zij namen aspirines, aten blauwe kaas, dressing, tonijn uit blik en werden niet getest op suikerziekte.
De babybedjes waren bedekt met fel gekleurde loodhoudende verf.
Je had geen kindvriendelijke deksels op medicijnen of flessen, geen haakjes op deuren en kasten en je reed nog op je fiets zonder helm.
De kinderen reden mee in auto’s zonder gordels of airbags.
Los in de achterkant van een bestelwagen, was altijd leuk.
Je dronk water uit de tuinslang en niet uit een fles.
Jullie deelden een drankje met vier vrienden, van die ene fles en niemand is hieraan gestorven.
Je at taartjes, witbrood en echte boter en dronk frisdrank met suiker, maar je had geen overgewicht omdat … je altijd buiten speelde !
Je vertrok in de ochtend van huis en speelde de hele dag, tot de straatlichten aangingen op straat.
Niemand was in staat om je te bereiken, de hele dag.
Jij voelde je prima.
Je speelde uren in go-carts van restjes hout en dan van een heuvel afrijden, om vervolgens te ontdekken dat je de remmen vergeten was, maar dan was je al wel een paar keer in de bosjes beland !
Je hebt geleerd om het probleem op te lossen.
Je had geen playstation, nintendo, x-box, geen 199 kanalen op satelliet-tv, geen dvd’s, geen surround sound, geen mobiele telefoons, geen sms’jes, geen computers, geen internet of chatrooms …
Je had vrienden en je ging naar buiten en vond ze !
Je viel uit de bomen, heb je gesneden, botten gebroken en tanden door je lip.
Je speelde met wormen en zandtaartjes gemaakt van modder.
Je verzon spelletjes met tennisballen en stokken en hoewel er was gezegd dat het zou gebeuren, heb je daarmee nooit geen ogen uitgestoken.
Je liep naar het huis van een vriend en klopte op de deur of belde aan of schreeuwde voor het huis of ze buiten kwamen spelen.
Je sportte bij een lokaal team en niet iedereen werd iedere week uitgekozen.
Degenen die niet gekozen werd moest leren omgaan met teleurstelling.
Stel je “dat” eens voor, teleurstelling !
Deze generatie heeft enkele van de beste risiconemers, probleemoplossers en uitvinders ooit !
De afgelopen 50 jaar was er een explosie van innovatie en nieuwe ideeën.
Je had vrijheid, mislukkingen, succes en de verantwoordelijkheid, en je hebt geleerd hoe je moet omgaan met dat allemaal !
En moet je nu eens voorstellen …
JIJ bent één van hen !
Gefeliciteerd !
Persoonlijke noot …
Mijn Ma was toen reeds zelfstandig in de jaren 60 en de winkel was gesloten van zondagmiddag tot maandagmiddag en samen met mijn Pa hadden ze “3” dagen jaarlijkse congé.
Doch mijn Pa zijn jongere broer woonde te Brussel en als Pa het in zijn kop kreeg vertrokken we naar Brussel op zondagnamiddag … zomaar dus, zonder vooraf te bellen, zonder eerst een sms te sturen.
Simpelweg, auto in en rijden maar.
Te Aalter reden we met onze Simca de toenmalige E5 op (heden E40).
De ganse baan lang was er geen auto te zien, niet tegenliggend en niet voorbijstekend.
Aangekomen te Brussel stonden daar vele verkeerslichten doch auto’s waren er bitter weinig te zien.
Aangekomen bij mijn tante en nonkel stond de koffie en taart reeds klaar … ja inderdaad, want zo zegden ze het “We hadden het geroken dat je aan het komen was”.
Bij aanvang van de avond na het eten van boterhammen & beleg, soep etc was het tijd om “onze wegen in te korten” en vertrokken we weer richting Roeselare … en terug was er in de verste verte geen auto te zien op de E5.
Facebook en Instagram verbieden vanaf vandaag foto’s en filmpjes Zwarte Piet !
Met welk recht beslissen Facebook en Instagram over een deel van onze eeuwenlange tradities ?
In België en Nederland is Sinterklaas voor alle kinderen zowat de nationale held “samen” met zijn frivole vriend Piet die ons elk jaar een bezoek komt brengen op 5 of 6 December.
Gaan we dan Père Noël & Santa Claus ook afvoeren omdat zij beroep doen op de hulp van “Elfjes” ?
Ook de Elfjes kunnen discriminatie inroepen omdat zij dienen te werken voor een goedheilig man.
Of is Santa Claus cultureel erfgoed en Sinterklaas slechts een mee- en leegloper ?
Als dit zal leiden tot nog mindere vormen van vrijheden opgelegd door Amerikaanse bedrijven aan ons in Europa dan is sociale media op sterven na dood.
Ik ben verdomme fier op Sinterklaas en Zwarte Piet, en ja ik ben geboren op 6 December, en heb het nooit anders geweten !
PS : Wat dan met Kerst ? Geen 3 Wijzen meer die uit het Oosten komen ?
Elk zinnig mens heeft er geen woorden meer voor.
Maar elk zinnig mens begint zich ook vragen te stellen.
Ja, we zitten middenin een pandemie.
We zijn gebonden aan een huidige bubbel van “5” mensen.
Welke bubbel dien ik te kiezen als single/vrijgezel ? Noppes, geen dus ! Reeds 20 weken lang !
Van medio 1968 tot eerste kwartaal 1969 had de wereld af te rekenen met de Hong Kong griep, in de volksmond noemde men deze de Chinese griep.
Ikzelf als klein manneke was hierin een slachtoffer en was vel over de been bedlegerig gedurende 3 maanden.
Was er daarom minder vertier ? Neen verdorie, Woodstock werd zowaar ingericht met 400.000+ aanwezigen.
Een mens zou zich vragen beginnen stellen als men ziet dat de politici doodleuk naast elkaar lopen schouder aan schouder als de camera’s draaien.
Doch zij tijdens een interview opeens blijk geven van “het afstand houden”.
Deze politici en zowat alle virologen en “specialisten” om en om opduiken in een “resem” van talkshows op verschillende zenders op “dezelfde avond” in zowel Vlaanderen als Wallonië.
Elk zinnig mens zou beginnen denken dat zij afstand houden van de “gewone man en vrouw“, maar niet van elkaar.
Als StuBru hun “Warmste Week“, en de VTM hun “Rode Neuzendag” organiseren, dat zij dit eens doen ten voordele van de vele slachtoffers binnen hun eigen omgeving, diegene die afhankelijk zijn van optredens en entertainment.
De vele artiesten, producers, evenementen- , cultuur- en cateringbedrijven ea zijn diegene die het echt “zweten hebben”.
44thwaves 