Horeca Anekdote

Doet me denken aan een anekdote uit de tijd van mijn zaak te Limburg.
Buiten seizoen deed ikzelf en alleen het terras etc …
Op een dag zit er een klant en zij begint tegen de “garçon” te roepen en te klagen dat het geen gezicht heeft, gejammer tot en met.
Zegt ze opeens “Ik wens de patron te spreken NU” …
Ik ben binnen gegaan, heb mijn plateau op mijn toog gezet, ben terug buiten gegaan en vroeg aan de vrouw “Mevrouw u had om mij gevraagd ?“.
Ik WIL de patron spreken !!!
Ik zei haar : Inderdaad mevrouw, ik ben de patron.
Ik heb niet meer dienen te zeggen.
Verontschuldigingen van haar zijde van boven tot onder.
De vrouw heeft de rest van de namiddag “blijven” zitten op mijn terras, heeft met regelmaat besteld en zat tegen andere klanten wederom maar te zeggen hoe goed het was in mijn zaak …
De vaste klanten op het terras zaten er heimelijk om te lachen